De geheimzinnige in het bos

Ik beefde op mijn benen terwijl mijn ogen en oren probereerden om het geluid een plek te geven. Ik staarde naar de struik waar ik het geluid had gehoord . Ik was benieuwd of er iemand mij had gevolgd . Ik hoorde een tak kraken. Angst nam bezit van mij . Ik stond nog harder op mijn benen te trillen. Ik hoorde een tak kraken. Angst nam de overhand en ik rende weg van die plek . Recht door de struiken die in de weg stonden. Ik hoorde met moeite nog een tak kraken. Ik was me er van bewust dat ik werd ingehaald en ik begon nog sneller te rennen en. Voelde de hoe mijn mild pijnlijk begon te steken. Ik ademde zwaar en ik voelde hoe mijn longen moeite hadden om voldoende lucht te produceren . Ik zag plotseling iets boven mij zweven. Ik keek niet naar boven ,maar rende gewoon verder. Toen we de open plek hadden bereikt. Opeens werden mijn voeten vanonder mij gehaald en ik viel niet al te zacht op de de grond. Ik zag nog net twee paar benen voor de duisternis me in een liefdevolle omhelzing nam...

' eragon , ze komt maar niet bij.'zei Arya bezorgt.'Daar kan ik nieks aan doen. Saphira heeft haar onderuit gehaald.' Er was nog redelijk een spot te horen. Arya zuchte.' Heb ik haar te hard neergehaald ?' Vroeg Saphira bezorgd.'Nee hoor,saphira .ze was gewoon uitgeput van dat lopen.'' Ze kan nog redelijk snel lopen .' Zei Eragon tegen Arya .' Ja nog redelijk snel. Ze leek daarnet redelijk bang.'' Wat wil je als je denkt dat je alleen bent en dat er in feite iemand je heeft gevolgd.'antwoorde Eragon tegen Arya . 'Ja , daar in heb je gelijk,denk ik.' En Arya ging naar haar draak ,Fírnen.' Ik hoop alleen maar dat ze snel bij komt.

Een tijdje later liet de duisternis me los uit zijn liefdevolle omhelzing . Ik kreunde om dat mijn linker knie erg geschaafd was. Ik opende mijn ogen en ik kwam recht ,en keek met een pijnlijk gezicht naar mijn geschaafde knie . 'Rustig,je bent redelijk hard gevallen.'zei een vreemde mannelijke stem . Angst nan nog een keer volledig de controle over mijn lichaam en plots had ik de neiging om weg te rennen. En het was net alsof ze deze gedachte geraden hadden want plots kwam er een vrouw naast mij zitten . Ik keek naar haar met een gezicht waar achterdocht duidelijk te lezen was. En als het nog niet erger kon kwam de gene die daarnet tot mij had gesproken nu ook naast mij zitten,weliswaar aan de andere kant zodat ik bijna geen kans meer had om weg te kunnen vluchten. De vrouw nam al eerste het woord en sprak tegen me :'hallo,ik ben Ayra en dat is Eragon .'