Teen 18.

'Charlotte schat, we zijn er.' Zei ik terwijl ik de auto. Ik keek om en zag dat ze in slaap was gevallen. Ik lachte zachtjes en stapte voorzichtig uit de auto. Ik tilde haar uit de auto en droeg haar naar binnen. Ik legde haar in de zetel en begon aan het eten. Terwijl belde ik Esmay.
"Heeeeey, Hoe was je daaaate?' Hoorde ik haar al meteen giechelen.
"Ha ha, ook leuk om jou te spreken." Zuchtte ik.
"Sorry, ik heb het gehoord van Harry.."
"Van Harry? Was je bij hun dan?"
"Nee, hij smste me dat je was langsgekomen met Liaaaam." Sinds wanneer smsen Harry en Esmay? Ze heeft Louis gezoend! Ze zou met hem moeten smsen!
"Ahzo, heb je nog iets van Louis gehoord?"
"Nee. Hij zit de hele tijd bij jou en Charlotte, hoezo moet ik dan iets van hem horen?"
"Weet ik veel... Tegenwoordig kun je toch bellen of smsen?"
Laura, ik denk niet dat de toekomst mij en Louis nog veel te bieden heeft... Hij vind jou precies veel leuker. AARGH! WAT HEEFT IEDEREEN TOCH MET MIJ EN LOUIS!
"Jij ook al! Ik heb niks met Louis! Anders zou ik toch met Liam op date gaan zeker?" Zei ik geirriteerd. Waarom kunnen jongens en meisjes tegenwoordig geen vrienden meer zijn zonder dat ze er mee van maken!
"Oke oke sorry hoor, even aan men moeder vragen of men neus er nog aan hangt.." Ik lachte zachtjes.
"Sorry, ik heb niks met Louis... Iedereen denkt dat blijkbaar, maar ik zou eigenlijk moeten ophangen, ik ben aan het eten bezig."
"Okidoki! Ik spreek je later wel!"
Ik legde in en zette het fornuis af en begon de tafel te dekken. Toen het eten klaar was liep ik naar de woonkamer om Charlotte wakker te maken.
'Schatje,' Fluisterde ik en ik haalde zachtjes mijn hand door haar haar. Ze zuchtte zachtjes en opende haar oogjes. 'He daar.' Glimlach ik. 'Het eten is klaar heb je honger?' Vroeg ik. Ze knikt en gaat langzaam rechtop zitten. Ze neemt mijn hand en loopt nog wankelend de keuken in.

Met Charlotte half slapend tegen me aangenesteld lag ik een film te kijken. Ik lag meer aan vandaag te denken dan aan de film. Ik had echt een leuke tijd met Liam. Hij is zo lief! We hebben over vanalles en nog wat gepraat. Hij vertelde me hoe erg hij het mist om een privé leven te hebben, maar hij houd van de jongens, en van zingen. Volgens Louis moet ik ervoor gaan, en geloof me, ik wil heus wel! Maar dan komt het moment dat ik over m'n kleine meisje moet vertellen. Het moment dat ze opeens een random smoes verzinnen om weg te gaan en dan nooit meer terugkomen. Deze vriendschap met Louis is op zich al een mirakel. Maar waarom zou iemand zoals Liam blijven? Das niet moeilijk! Ten eerste: Hij is amper 19 jaar.. En ten tweede: Hij is een superster!
Wat ben ik me allemaal in het hoofd aan het halen? Was ik maar nooit meegegaan met Esmay... Maar dan had ik Louis ook nooit ontmoet! Als ik nu afstand neem doe ik niet alleen mezelf meer ook Charlotte pijn. Dat kan ik haar toch niet aandoen!