005

De meisjes vertrokken en ik moest toch wel lachen. Leerlingen zijn nog erger dan paparazi. Ik maakte mn tas wanneer de directeur binnenkwam gevolgt door andy, joey en dan. "Hallo meneer hoe kan ik u helpen" vroeg ik beleefd aan de directeur. "Meneer horan. Klopt het dat u deze jongens naar me hebt gestuurd." Vraagde de directeur. Ik knikte. "Dat is waar meneer" he maakte een instemmend geluidje. "Zou je willen zeggen waarom je ze hebt uitgestuurd?" Vroeg hij nu aan mij. Ik knikte. "Wel. Ze zijn nooit binnengeweest om eerlijk te zijn. Ze waren 10 minuten te laat. En ik snap nu dat je eens wat later bent. Maar ze waren alle 3 laat. En dat is nog niet het enige. Gisteren waren ze iemand in elkaar aan het slaan wanneer ik binnenkwam. Als ze denken dat ze met me kunnen lachen. Dan hebben ze blijkbaar verkeerd gedacht." Hij knikte. "Jongens jullie moeten 2 dagen nablijven. Het start vandaag. En meneer horan. Ik zou je graag spreken om 4 uur" ik knikte. "Heb nog een goeie dag iedereen" hij wandelde uit het lokaal.

"Dus. Nu jullie toch tijd hebben. Je moet alles invullen wat je gemist hebt van pagina 10 tot 15. En dan kan je het overschrijven. 5 keer. Oke?" Ze knikten. Ik keek naar hun gezichten. Ze hadden allemaal die boze blik in hun ogen. En ze waren natuurlijk allemaal groter dan mij. Die ierse genen van mij doen me niet altijd goed. "Ga nu. Ik heb wel betere dingen te doen dan met jullie opgescheept te zitten" ze verlieten het lokaal. Ik nam mn snapback en zonnebril en verliet het lokaal. Ik heb de hele dag geen lessen. Normaal zou ik nog 3 klassen hebben. Maar ze hebben een vrije dag vandaag. Alleen de laatste jaars en 5 de jaars moeten naar school vandaag. Wanneer ik bijna buiten ben passeer ik langs paul. "Ga je naar huis?" Ik knikte.

"Ja. Ik heb de hele dag geen klassen. Natuurlijk het laatste uur wel dus ik kan niet anders dan terugkomen" hij lachte met me. "Wel. Ik zie je later" "dag paul. Ik ga je missen" zei ik lachend. "Not" zei ik wanneer ik al aan het wegwandelen was. "Niall horan. Ik hoorde dat" ik stapte gewoon door. Ik wandelde naar mijn auto. Het voelde goed. Gewoon in mijn auto. Raar. Ik reed naar huis en wanneer ik binnenkwam was jade tv aan het kijken. Ik kuste haar haar and liep rond de zetel om naast haar te gaan zitten. Ze was cornflakes aan het eten. Nu zoende in haar. "Hoe was vandaag liefje?" Vroeg ze. Ik zuchte en legde mijn armen om haar. Ik trok mijn benen op en antwoorde jade. "Er gebeurde veel. Dus. Goed. Hilarisch en verschrikkelijk" ze nestelde haar in mijn armen zodat haar rug tegen mijn borst lag. "Wat is er wel gebeurd?" Vroeg ze oprecht bezorgd.

"Ik zal het zo beknopt mogelijk proberen te vertellen. Dus het begon met 3 jongens die in naar de directeur heb gestuurd. Dus dan was de les wel rustig. Maar dan was er een leerling. Die beweerde dat mijn formule verkeerd was. Dus ik liet het hem wat uitleggen. Wat hilarisch was omdat hij totaal geen les kon geven. Ik heb hem dan maar gestopt. Dan kwam de directeur in het lokaal omdat in die jongens naar hem had gestuurd en nu moet ik om 4 uur naar hem gaan. En na de les kwamen er wat meisjes naar mij die me een artikel van ons onder mijn neus staken met foto's van deze morgen." Ik legde mijn hoofd op haar schouder.

"Waarom heb je ze naar the big boss gestuurd nialler?" "Ze waren met me aan het lachen." Zei ik terwijl ik een lepel cornflakes in mijn mond propte. "Wat?" Jade was verwonderd. Zou ik ook zijn. "Ja. Gisteren wanneer in binnenkwam waren ze een jongen in elkaar aan het slaan. 2 hadden hem in de lucht getild zodat de derde kon boxen. Tijdens de middag. Wanneer ik zo een beetje aan het wandelen was rond de school. Vond ik dezelfde jongen alweer als boksball worden gebruikt. Maar deze keer keek ik wel 2 keer. Hij was hem aan het misbruiken. Kussen, betastingen. Maar ook slaan. En shoppen. Hij had hem zo hard tegen de muur gedrukt dat wanneer hij een knie in zijn delen kreeg hij niet eens naar voor kon vallen. Natuurlijk heb ik het gestopt. Ik heb met de jongen wat gepraat en het was de eerste keer dat hij zo werd misbruikt. Met wat ik heb gezien kan ik naar de politie gaan. En deze morgen waren ze alle 3 te laat" zei ik. ""Moeten ze nablijven?" Ik nam het deken. En legde het over ons. Jade stak haar armen er uit. Ik lachte een beetje. "Ja. 2 dagen. Ik heb ze alle 5 de paginas die ze misten 5 keer laten overschrijven tegen morgen. Misschien gaan ze dan wel 2 keer nadenken voordat ze me beter af willen zijn"

we keken naar spongebob. Tot jade plotseling uit mijn armen kroop. "Voor ik het vergeet" ze rent naar boven. Ik volgde haar even met mijn ogen maar gaf het op toen ze niet terug kwam. Na een goede 5 minuten kwam ze terug met een grote doos in haar handen. Op de doos was een grote strik gekleefd. Ze verstopte haar hoofd achter de doos. "Voor mijn favoriete ierse jongen. Omdat hij me een maand heeft moeten missen. En omdat ik er niet was op zijn eerste werkdag." Ze gaf me de grote doos. "Liefje. Je weet dat mijn cadeau is dat jij terug bent." Ze zat naast me. Ik zette de doos op mijn knieën en ik open het. Er is een briefje.
-voor mijn Niall, omdat ik van je hou- "ik hou ook van jou." Ze glimlachte en ik opende de 2 de doos. Ik zag zo veel t-shirts en snapbacks. Zo cool. Ik nam de t-shirts and bekeek ze. Het waren of gepersionaliseerde of merken dat je bijna nergens kan krijgen. Ik was naar alles aan het staren. Dan nam ik de snapbacks. Er waren gepersonaliseerde met mijn naam op de zijkant. Die vond ik het leukst. Ook weer snapbacks van steden. Snapbacks dat je nergens anders kan krijgen. Een met mr horan op de zijkant. En matching ones.

-his snapback- zette ik zelf op en -her snapback- zette ik op jade's hoofd. "Jadie. Dankje. Echt waar. Je weet niet hoe blij ik ben met dit" she glimlachte en leggde haar armen om mijn taille. "Je bent het beste deel vergeten" ik keek in de doos en zag een paar van de mooiste schoenen die ik ooit al gezien heb. Ik nam ze uit de doos en gaf een kusje op jade's wang. Het is een paar supras. "The justin timberlake limited edition. Je weet hoe duur ze zijn. Liefje. In wil niet dat je zoveel geld aan mij uitgeeft.ik ben een leerkracht. Ik kan je nooit terugbetalen. Echt nooit" ik staarde naar het mooie paar schoenen. "Niall. Ik hou van je. We zijn al een tijdje samen nu. Je moet me echt niet terugbetalen. Ik wil dat je wat er ook gebeurd je weet dat ik van je hou. En ik nooit zonder je zou kunnen." Ik glimlachte en zette de schoenen op de grond. "Ik heb wel mijn manieren om je terug te betalen" ze begon te giechelen waneer ik haar optilde bridal style en begon haar te kussen.


Een paar uur later werd in wakker. Ik genoot van de september zon die in mijn gezicht schoon. Nog steeds moe keek ik naar de klok. 2 uur 30. Ik schrok en sprong op. Dit is niet goed. Ik rende naar de douche wanneer ik er een goede 5 minuten later weer uitsprong rende ik vlug weer naar de slaapkamer om mn kleren van de grond to plukken. Ik doe dezelfde kleren aan anders zou het opvallen. Ik loop naar beneden om een stukje brood. Ik neem een sneedje brood en loop weer naar boven. Ik kus jade vaarwel en loop terug naar beneden. Ik neem een snapback voor op mijn natte haren te zetten. Het is een nieuwe uit parijs. Ik nam mn sleutels van de salontafel en rende naar mijn auto. 5 minuten. Dat haal ik nooit. Ik starte het oude ding en reed sneller dan de wet me aanrade naar school. Wanneer ik mijn auto geparkeerd heb en eindelijk naar binnenkan gaat de eerste bel. Na de speeltijd zijn er altijd 2 bellen. De 2 de komt 3 minuten later. Ik loop door de gangen. En wanneer de 2 de bel rinkelde rende ik net naar binnen. "Hoe in school raken in een half uurtje. Ik kan het nog steeds"

de 5de jaars lachen. Ik neem mijn snapback van mijn hoofd en aangezien het mijn eerste les is stel ik me voor. Ik ga naar het bord en schreef mijn naam in grote letters. "Meneer Horan. Zo gaan jullie me noemen het volgende schooljaar. Het kan me niet schelen als jullie mijn voornaam weten. Door mijn muziek, mijn vriendin. Jullie noemen. Me meneer horan. Oke ik geeft niets om mijn bijnamen. Maar als iemand me bij een bijnaam aanspreekt. Dan wil ik iedereen zijn bijnaam voor mij horen. En ja er hangen bladzijden aan. Maar dat is uit respect niet. Ik geef geen moeilijke toetsen. Maar ik heb chemie gestudeerd dus moeilijk voor mij is iets anders dan voor jullie niet? Zijn er nog vragen?" "Bent u iers meneer?" Vroeg iemand. "Ja. Ik ben geboren en getogen in mullingar. Nog vragen?" "Woont u al lang hier?" "Wacht hier? In wolverhampton?" Ze knikte. "Nee. Een half jaar. Maar ik ben naar londen verhuist wanneer ik 18 ben. Dus ik ben al een tijdje in het Land. Nog?" "U zegt dat u muziek schrijft, maakt. Um is het goeie muziek?" "wel ik wil niet stoefen maar 4 van mijn nummer stonden op 1 in de hitlijst van hitsradio en bbc radio 1. Het hangt natuurlijk van smaak af maar meestal tokkel ik wat op mijn gitaar en dan komen de woorden en akkoorden vanzelf. Nog?" Niemand stak zijn hand in de lucht. "Oke dan beginnen we maar met de les zou ik zeggen"

ik begon hen te vertellen wat ze allemaal zien dit jaar en tegen dan was het al gedaan. Ik maakt te mijn boekentas en ging door mijn half natte haar. Vlug nam ik mijn snapback en zette die op mijn hoofd. Vlug snelde ik me naar het kantoor van de directeur. Ik klopte 1 maal op zijn deur en wachte op antwoord. Na enkele seconden deed hij de deur open. "Meneer Horan. Komt u binnen" ik ging naar binnen en nam mijn snapback weer af. "Ga zitten" ik reageerde op zijn bevel en zat neer. "Waarom ik je heb laten naar hier komen. Dus. Als ik me niet vergis beweerd u dat andy samuels, joey cottle en dan richards. Een andere leerling in elkaar hebben geslaan. Klopt dat?" Ik knikte. "Ja meneer" hij keek op en dan terug naar zijn blad. "En hier staat dat Liam payne gisteren naar huis is geweest met U toestemming. Klopt dat ook?" Ik knikte weer. "Ja meneer" "wel. Kan u dat uitleggen. Wat ergens snap ik het niet meer" zei hij. Ik knikte. "Andy, joey en dan waren liam in elkaar aan het slaan toen ik gisteren mijn eerste les starte. Wanneer ik een beetje later rond middagpauze de school wat aan het verkennen was trefte ik andy samuels die liam payne in elkaar aan het slaan was. Ik sprak met liam. En besloot dat hij niet meer in staat was om de lessen te volgen. Bij deze heb ik hem naar huis laten gaan en hem ziek gemeld. Hij knikte.

"Dat is in orde. Dank u meneer Horan. U kunt gaan." Ik schude zij hand en verliet zijn lokaal. Nadat hij de deur had dichtgetrokken liet ik een zucht ontsnappen. Ik zette snel mijn snapback weer op en liep van de trappen. Wanneer ik bijna buiten was zag ik liam aan zijn kluisje staan. Ik wandelde naar hem toe en legde mijn hand op zijn schouder. hij draaide zich om zodat mijn hand vlug weg was. "hallo" zei ik. vrolijk. want zo ben ik natuurlijk wel. "hallo" hij klonk niet zo enthousiast als ik. dat deed ergens wel pijn. "gaat het nog?" ik voelde mezelf iets minder vrolijk worden. traag knikte hij. wat verwachte ik ook. je bent een leerkracht nu Niall. je kan gewoon weg niet met iedereen die je wil vrienden mee zijn. en trouwens zelf als ik het kon en mocht. ik ben leerkracht. welke normale leerling wil nu met me bevriend zijn?

"ik vind je cap leuk" ik nam het van mijn hoofd. het was een rode met blauwe letters en Niall op de zijkant. "dankje. mijn vriendin" "jade thirlwall" ik keek hem vragend aan. hoe weet hij dat nu weer? "het is over het hele internet" ik knikte. "ja snap ik. maar ja dus ze heeft me allemaal dingen van uit Europa meegebracht. zelf de nieuwe limited edition supras" ik was bijna aan het springen. "relax, het zijn maar een paar schoenen." "maar het zijn de justin Timberlake limited edition supras. sorry. ik uh. ga maar. dag" "dag" zei hij er nog na. ik zuchtte en wandelde traag weg