Hoofdstuk 175

Glenn

‘Heb je van je zus verloren?’ roept iemand die aan de andere kant van de bar zit.
Ik kijk de vampier een keer kwaad aan en hoop dat James er niet op reageert.
‘ Ik heb gehoord dat hij zijn zus het huis uit heeft gegooid’ zegt een andere vampier zo hard dat we het kunnen horen.
Het is de eerste keer dat James zijn gezicht weer laat zien in het dorp en ergens had ik kunnen weten dat het zo zou gaan. Voor ik het weet staat hij op en loopt naar de vampier toe.
‘ mag ik vragen waar je je mee bemoeit?’ gromt hij licht.
De vampier kan er alleen maar om lachen en wil zich omdraaien. James draait hem terug om zodat hij hem aankijk.
‘ ik vroeg je wat!’
Voordat ik het in de gaten heb staat de vampier op en zet een zwaard op de keel van James. Deze lijkt hier alleen nog maar bozer van te worden. Ik sta op en loop snel naar de twee toe.
‘ sorry, hij heeft zijn dag niet’ antwoordt ik snel en wil James mee trekken.
Helaas voor mij duwt hij me weg en gaat weer tegenover de vampier staan.
‘ James laten we gaan!’ probeer ik nog maar hij lijkt me niet te horen.
Ondertussen staat er een groep om de twee heen om te kijken wat er gebeurd. Ik schik licht als ik twee zwaarden tegen elkaar hoor kletteren.
Dit gaat fout.
Ik duw me tussen de menigte door en zie dat James tegenover de twee vampiers staat en dat James tot mijn verbazing nog dreigt te verliezen ook nog.
Hij staat ondertussen in de hoek en kan geen kant op, en zo te zien gaan de vampier door totdat er een dood neer zal vallen.
Zonder erbij na te denken ga ik voor James staan en trek mijn zwaard. Een van de vampiers schiet naar voren en voor ik het weet zijn uit de hoek en staan we tussen de tafels. Als ik het voor elkaar krijg om het zwaard uit zijn handen te slaan kijkt hij me verbijsterd aan. Voor de andere vampier is de lol eraf zo te zien wat die gaat zitten en houd zijn gemak.
Voor ik het weet is de vampier die net nog voor me stond zijn zwaard van de grond aan het rapen en gaat hij ook weer zitten.
James kijkt me kwaad aan en loopt mijn kant op terwijl hij het bloed van zijn gezicht en andere arm afveegt. Hij loopt voor me uit en gaat naar buiten. Ik zucht een keer en loop achter hem aan.
‘ Je zet me gewoon weer voor schut!’ gromt hij terwijl hij doorloopt.
‘ nee! Ik help je, dat is wat ik doe’ roep ik terwijl ik recht vooruit kijk.
‘ Jij en Sofia zijn allebei hetzelfde’
‘ ik geloof dat we elkaar beter met rusten kunnen laten’ mompel ik.
‘ wat bedoel je?’ vraagt James terwijl hij stil gaat staan en zich omdraait.
‘ Ik heb zo net bijna je leven gered dus ik geloof dat ik mijn belofte na ben gekomen’ antwoordt ik.
James kijkt me aan en weet niet wat ik bedoel. Ik ben het zat om met hem rond te hangen en wil mijn eigen ding doen. Eerst leek het me wel wat om met vampiers rond te reizen maar het is allemaal niet zo leuk als het leek.
‘ ik wil graag weg uit dit dorp hier’ geef ik toe.
James knikt een keer en voor hij wat wil zeggen draait hij zich weer om en loopt door. Tot we thuis zijn zegt hij niks meer.
‘ wanneer ga je?’ vraagt hij.
‘ morgen als je het goed vindt, dan kan ik vanavond mijn spullen nog pakken’ antwoordt ik.
‘ doe wat je niet laten kan’ antwoordt James nog net voordat hij zijn slaapkamer in loopt en de deur met een knal dichtslaat.
Dat afscheid nemen gaat nog wat worden. Zuchten loop ik de trap op en sluit de slaapkamer deur. Snel zoek ik een tas die ik al klaar zet voor morgen, dan kleed ik me om en kruip mijn bed in. Hopelijk is morgen vroeg snel voorbij.