23. Advice

Na die training in mijn kamer aangekomen te zijn, liet ik mezelf op mijn bed vallen. Eindelijk kon ik de vlinders in mijn buik laten ontsnappen. Ze vlogen overal de kamer rond en fladderde om me heen om mij te laten realiseren wat er net gebeurd was. Hij had me mee uit gevraagd! Onze date was morgen al. Morgen... Plotseling veranderde de vlinders achtergebleven in mijn maag, in stenen van zenuwen. Ik zuchtte. God, ik moest Jenna om hulp vragen. Dat was geloof ik de persoon met de meeste ervaring die ik kende. Nou, eigenlijk had niemand die ik kende ervaring maar Jenna was nog het minst hopeloos. Als ze de zwarte lijnen onder haar ogen weghaalde en een van Olivia's jurken aantrok, hadden zij en ik gemerkt dat jongens haar ineens erg interessant vonden. Ik wist dat ze Cole leuk vond, een van de vrienden van Tyler. Ik glimlachte. In ruil voor een date met hem kon ze me best wat advies geven, toch? Voorzichtig, alsof ik bang was een van de vlinders te pletten, liep ik de reusachtige kamer uit en stak mijn hoofd om de deur. De rest was eerder terug dan ik en Tyler waren geweest. Ik keek van links naar rechts in de gang en liep toen die verlaten bleek te zijn zo snel mogelijk op de deur van Olivia en Jenna af. Zonder te kloppen deed ik die open, want gek genoeg was de deur niet op slot. Buiten adem drukte ik mezelf tegen de binnenkant van de deur. Jenna kreeg zowat een hartverzakking, maar Olivia keek me alleen maar vragend aan. Ze moest intussen weten op wat voor momenten ik kwam binnenvallen. Ik kon ze alleen maar aankijken met een gigantische glimlach rond mijn gezicht. Olivia werd ongeduldig toen er een stilte viel. "Kath, wat is er in vredesnaam aan de hand?" Ik wachtte even af totdat Jenna en Olivia me beide afwachtend aankeken. "Ik..." Begon ik langzaam, "Heb een date!"
"Wat? Met wie?" Gilde Jenna van vreugde uit. "Vertel vertel!" Ze trok me aan mijn arm mee en duwde me op haar bed, waar ze naast me kwam zitten. Haar lange zwarte haar danste om haar heen toen ze enthousiaste van mij naar Olivia keek, die mij alleen maar met een klein glimlachje aan kon kijken. Ik wist hoe ze dacht over daten. Ze had zichzelf dan ook betiteld als 'aseksueel' en wilde niets te maken hebben met welke jongen dan ook. Ze kon het zelf ook niet helpen, dat de jongens waar ze iets mee gehad had haar allemaal hadden gebruikt, laten vallen... Ik huiverde plotseling. Tyler mocht gewoon niet zo'n jongen zijn, dat kon gewoon niet. "Vertel op!" Jenna hield het niet meer en was overduidelijk het tegenovergesteld van wat Olivia was op dit gebied.
"Jeetje Jen, je lijkt wel een puppy." Zei ik hoofdschuddend. Ze lachte.
"Ben ik toch ook, schat." Ik lachte met haar mee.
"In ieder geval... Ik ga, als jullie naar de echte training gaan, met Tyler het bos in om uit te zoeken wat onze gaven kunnen zijn. Toen vroeg hij me mee uit." Ik haalde mijn schouders op alsof het niets was, maar vanbinnen gilde ik net zo van nervositeit als Jenna. "Wanneer is het?" Vroeg Olivia plotseling.
"Morgen al." Ik klonk plotseling iets minder enthousiast.
"O-mijn-god! Ik moet je echt van alles leren... Ik moet je helpen met wat je aan doet... Wat doe je aan? En hoe wil je je haar, ik bedoel, we moeten echt over elk klein detail nadenken!" Ik verbaasde me niet over de woorden die ze zei, maar meer over het feit dat ze in staat was ze allemaal te zeggen, zonder een adempauze. Ik lachte. Maar ik had niet het gevoel dat ik helemaal blij kon zijn, met Olivia naast me die zich alles behalve blij voelde. "Olivia, wat is er nou aan de hand?" Vroeg ik tenslotte maar aan haar. Ze wendde haar hoofd af. "Dat weet je..." Ik beet op mijn lip toen er alweer een ongemakkelijke stilte over ons neerdaalde. Jenna scheen er niet door getroffen worden, ze liep naar de badkamer en begon verwoed in een van de kastjes te rommelen. Ik probeerde uit te zoeken wat ze in hemelsnaam aan het doen was, maar het werd al snel duidelijk toen ze handenvol make-up op de wasbak legde. Ik zuchtte onhoorbaar en keek Olivia weer aan. "Het spijt me echt... Maar je kunt mij er toch niet van weerhouden. En dat je toevallig twee keer achter elkaar een rot-relatie gehad hebt, wil niet zeggen dat er nooit iemand voor jou zal komen..." Olivia schudde haar hoofd.
"Ik zeg niet dat je niet mag. Ik wil je gewoon beschermen."
"Maar je kent Tyler toch, hij zal toch nooit iemand kwaad willen doen?"
"Ik dacht ook dat ik James kende!" Beet ze me toe. Daarmee was ons gesprek geëindigd en kwam Jenna terug met haar handen vol aan rotzooi die ze vond dat ik op mijn gezicht kon smeren. James was de tweede horror-ex van Olivia geweest. Ze was nog steeds niet in staat alles te vertellen, maar ik wist dat ze echt ooit van hem gehouden had. Ik draaide mijn hoofd naar Jenna om de enthousiast haar spullen uitstalde. "Oke, ik zat de denken aan deze kleur, groen staat je fantastisch! En dan dit..."
"Jenna," Onderbrak ik haar. "Ik denk niet dat het een goed idee is om dit allemaal allemaal op mijn gezicht te smeren. Ik bedoel, ik wil niet dat hij me anders ziet dan ik ben." Het klonk erg cliché, maar het was echt zo. Bovendien zou ik er aan het einde toch uitzien als een panda, als ik als een gek in mijn ogen had zitten wrijven. Jenna keek een beetje teleurgesteld en trok een pruillipje. "Wat moet ik dan de hele dag doen? Ik ben niet voor niets begiftigd met mijn ultra-coole vaardigheid om mensen op te maken." Ze ze sarcastisch. Ik lachte weer, nog steeds niet honderd procent vrolijk.
Plotseling deed Olivia haar mond weer open; "Allemaal leuk en aardig, maar je bent hier nu al drie dagen. Volle maan is afgelopen." Hoewel ze het kortaf zei, had ik volle aandacht voor haar. "Wat bedoel je?" Vroeg ik zacht. Ik wist wat ze bedoelde, maar die gedachte maakte me misselijk. Nog voordat ze antwoord kon geven klopte er iemand op de deur. Wantrouwig keek ik van Jenna naar Olivia, die tenslotte opstond en zuchtte, waarschijnlijk omdat ze wist dat ik het niet toe wilde geven. Precies zoals ik had verwacht, stond Victoria voor de deur. "Goedenavond Olivia!" Zei ze met een warm, stralend gezicht. "O, hallo Kathie, wat goed dat jullie er beide zijn. Het leek me leuker om jullie samen terug naar huis te brengen. Mijn maag draaide zich om bij het woord 'huis'. Dit was mijn thuis nu, niet bij mijn vader en moeder. Het had hier die korte tijd veel beter gevoeld dan die eindeloze tijd daar. Misschien wist ik al die tijd onbewust al dat ze tegen me logen. Ik had echt het gevoel dat ik moest overgeven. "Jullie hoeven niets mee te nemen aangezien jullie al met lege handen hier kwamen, dus zouden jullie meteen mee kunnen komen?" Olivia knikte en ik maakte een beweging met mijn hoofd die er enigszins op leek. "Mooi zo." Ze lachte een stralende glimlach. Met trillende benen stond ik op. Mijn automatische piloot omhelsde Jenna en liep achter Olivia aan de gang op.