Chapter 19

We komen wat dichter bij de 2 mensen. Waarschijnlijk dus die ene Tine en natuurlijk Louis. Ik kan het nog altijd niet geloven. Louis zou die ene Emma bedriegen met deze Tine? Dat klinkt zo NIET Louis Tomlinson! Ik ben al keilang een directioner dus ik “ken” de jongens wel. Hun vriendinnetjes niet, die hebben ze dan toch goed verborgen weten te houden voor de buitenwereld. Louis zou dat toch nooit doen? Tja, mensen veranderen zeker? Ik word uit mijn gedachten gehaald door Niall die ongeduldig, zoals een klein kindje in de speeltuin die graag op een klimrek wil maar er niet aankan en dus de hulp van zijn mama inroept, aan mijn arm trekt. Ik glimlach. “What’s the matter, Nialler?” vraag ik. Als antwoord krijg ik zijn hand voor mijn mond. “Volgens mij zijn we dicht bij hen in de buurt?” fluister ik zo stil als ik kan,niet dat ik zo goed ben in fluisteren en subtiel doen, en ditmaal krijg ik als antwoord heftig geknik. Ik grinnik. Wat is hij toch schattig. Hij heeft door dat ik naar hem staar dus kijk ik maar snel weg. Awkward.

We kijken terug naar de 2 gedaantes. Niall knikt naar mij als teken dat ik moet volgen, wat ik dan ook braafjes doe. “Nu moeten we zo natuurlijk mogelijk doen, right?” fluistert Niall in mijn oor. Ik knik. “Ja, inderdaad, dat was grappig!” begint Niall “subtiel” gewoon te doen. Ik lach. “Subtiel, Nialler, subtiel!” lach ik, waarna ik een stomp in mijn zij krijg. “Hee, waaraan heb ik die stomp verdiend? Ik heb je toch niets misdaan?” zeg ik nep beledigd. Nu is het Nialls beurt om te grijnzen. “Oh jawel, teveel”antwoordt hij nog steeds grijnzend. “Niall, haal die grijns van je gezicht en doe normaal” commandeer ik hem. “Wowooow! Mevrouwtje wordt… commandant?” zegt hij. “Inderdaad, en nu ga je die grijns van je gezicht halen. Hij schudt zijn hoofd. “Mooi niet” “Hier heb je om gevraagd!” roep ik terwijl ik achter hem aanloop. Plots staan we beide stil en kijken elkaar aan. “Wrong direction” glimlacht Niall en loopt naar de andere kant. “Nooo, ONE direction” giechel ik terwijl ik achter hem aanloop. Plots staat hij weer stil. Deze keer heb ik dat dus niet opgemerkt en knal ik tegen hem aan. Elegant schuif ik uit en kom op de grond terecht. Niall ziet mij en barst in lachen uit. “Leuk, Nialler, leuk” zeg ik terwijl ik rechtklauter en hem quasi boos aankijk. Hij grinnikt. “Sorry, Ans” antwoordt hij terwijl hij me glimlachend recht helpt, waardoor dat een stuk makkelijker gaat. Hij neemt mijn hand en we wandelen verder. Nu in de richtig waar Louis staat. In al die heisa zou ik bijna vergeten waarom ik kwam! Nu zijn we op 2 meter van het “koppel” vandaan en nog steeds staan ze even dicht tegen elkaar aan als daarstraks. Of beter... Oke nee, ze staan recht. Al zou ik dat persoonlijk nogal irritant vinden om het zo te doen. Ik bedoel, rechtstaand? Moeilijk I guess... Maar oke, hun leven, hun keuze. Ik hoor weer gehijg. Jeej, dit is ech vreselijk. Ik rol veelbetekend met mijn ogen naar Niall die me een waarschuwende blik geeft. Hij kucht. Subtiel hoor. Hij is precies al even goed in subtiel doen als ik.

Verschrikt kijkt Louis om. Hij kijkt beschaamd naar beneden en doet subtiel zijn kleren aan. Subtiel. Zeer subtiel. Even subtiel als ik en Niall subtiel kunnen zijn. Zeker als Niall een kneepje in mijn hand geeft als teken dat hij het inderdaad ook gezien heeft en dat ik dus niets moet zeggen. Ik moet een grinnik onderdrukken. “Niall euhm, ik-“ Niall werpt hem een boze blik. Doe die boze blik van je gezicht, je bent zoveel schattiger en mooier als je lacht, Nialler, wil ik zeggen, maar doe het toch maar niet. “Wie is dat meisje?” vraagt hij aan Louis. Louis kijkt naar de grond en antwoordt niet. “Louis William Tomlinson. Wie is dat meisje?” herhaalt Niall zijn vraag. Louis kijkt op. “Nialler?” vraagt hij trillerig. “Niet boos worden?” Niall fronst maar knikt uiteindelijk toch. “Kom nu maar mee, Lou” Louis knikt. “Dag Tine” mompelt hij zonder het meisje nog aan te kijken. Tine staat er nogal ongemakkelijk bij. Je zou voor minder. Ik wil nog iets zeggen tegen haar maar Niall trekt me mee. Plots bedenk ik me iets en kijk haastig op mijn horloge. Nee...