084.

Lou kamt mijn haren door in de badkamer.
"Wil je deze kleur houden of wil je iets anders doen? Ik heb niet veel bij me maar we kunnen altijd kijken wat ik nog heb" geduldig blijft ze door kammen zodat ik even tijd heb om mijn antwoord op te schrijven. Louis kwam een half uur geleden thuis met een memo bordje, dat communiceert nog makkelijker dan al die papieren blaadjes.
'Verras me' schrijf ik en sluit mijn ogen
"You sure?" Vraagt ze verbaasd. Ik knik en zak nog een beetje onderuit op de stoel. Mijn haren zijn belangrijk voor me maar ik experimenteer ook graag met nieuwe haarstijlen dus het maakt mij echt niet uit wat ze gaat doen.
"Dan weet ik precies wat ik ga doen, ik hoop dat ik het op tijd af krijg" ratelt ze enthousiast en begint in een van haar tassen te graaien.

Lou vertelt hele verhalen over de jongens, dingen die ze met ze heeft mee gemaakt tijdens de tour. Harry, Louis en Lux maken ondertussen veel kabaal in de woonkamer. Af en toe vraag ik me af of het wel goed gaat in de kamer maar Lou lijkt daar geen last van te hebben.
"Klaar!" Mijn haren hangen achter langs de stoel af naar beneden en voelen behoorlijk zwaar aan.
"Dit moet er nog wel even in blijven zitten, zal ik je meteen doorrollen naar de kamer?" Lou kijkt me vragend aan via de spiegel. Ik sterk mijn duim op als teken dat het goed is, ik hoop dat mijn nek dit grapje overleeft. Mijn stoel wordt naast de bank gerold en Lou ploft zelf in een van de banken neer.
"Wow, ga je je haren echt blauw verven?" Louis kijkt me met grote ogen aan.
geen idee, Lou heeft mogen beslissen schrijf ik op het bord.
"Ja, blauw leek me wel een leuke afwisseling" grijnst ze en knipoogt onopvallend naar mij. Een klein lachje verschijnt op mijn gezicht. Na alle keren dat ik zelf mijn haren heb geverfd weet ik ondertussen wel dat blauw betekend dat mijn haren of geblondeerd of ontkleurd worden. Louis weet dit natuurlijk niet en kijkt Lou ongelovig aan.

Vijf uur later zijn mijn haren eindelijk klaar. Van knal rood haar ben ik nu gegaan naar spierwit, bijna grijs haar met verschillende felle kleuren dip dye. Roze, blauw, groen, paars het zit er allemaal tussen. Nog wat onwennig sta ik voor de spiegel, ik denk dat ik hier wel aan kan wennen.
"Nu je kleren! Weet je al wat je aan wil?" Lou rijdt me zonder pardon weg bij de spiegel. Bij mijn kast aangekomen inspecteert ze elk kledingstuk dat ik heb. Uiteindelijk heb ik mijn 'kijk uit malloot een kokosnoot' shirt en een kort gekleurd spijkerjasje op mijn schoot liggen. Waarom Lou het 'Ovide en zijn vriendjes' shirt heeft uitgekozen weet ik niet, ze snapt niet eens wat er op staat. Erg vind ik het niet, het is een van mijn lievelings shirts hoewel ik hem al een tijdje niet meer aan heb gehad.
Iets vinden dat ik om mijn benen kan doen is alleen nogal lastig. Uiteindelijk weet ze ergens onderin mijn kast een legging te vinden.
"Die knippen we dan gewoon kapot tot net boven je gips. Niet heel erg charmant maar het is beter dan een joggingbroek" mompelt ze en legt alles op elkaar.
"Heb je hulp nodig met de legging?" Twijfelend knik ik, ik heb geen idee hoe ik anders die smalle legging over mijn gips heen ga krijgen. Het enige nadeel is nu dus dat Lou sowieso mijn littekens gaat zien. Met mijn ogen dicht trek ik half liggend op de stoel mijn broek uit. Lou rolt ondertussen de legging op. Ik hoor hoe ze schrikt als ze zich weer omdraait. Met grote ogen kijkt ze me aan.
"Weet een van de jongens dit?" Pas als ik knik en sein dat ze het allemaal weten komt ze weer in beweging. Met moeite krijg ik de legging aan. Waarschijnlijk niet ik hem vanavond kapot trekken om hem nog uit te kunnen krijgen maar voor nu zit hij er om.

"Ladies, zijn jullie bijna klaar?" Harry staat op de gang als ik mijn jasje aan doe om mijn outfit compleet te maken.
"Ga maar naar de kamer we komen zo" roept Lou terwijl ze de laatste plukjes van mijn haren goed legt.