Revenge 3.

POV. Liam James Payne.

Ik pakte de zapper van Louis af wat een boze blik opleverde.
‘Ik heb niet zo’n zin om kinderprogramma’s te kijken’ lachte ik toen na de reclame een of ander kinderliedje op kwam op de zender die Louis had opgezet.
‘Het is geen kinderprogramma!’ ik draaide me weer naar de televisie en zag hoe mensen verkleed als dieren vrolijk door het beeld sprongen.
‘Nee tuurlijk niet Louis. Dat is het wel’ grinnikte ik terwijl ik weg zapte op zoek naar iets interessants om te kijken.
‘Jongens ga nou geen ruzie beginnen, ik houd sowieso al niet van ruzies maar ik ben er nu ook een beetje te moe voor’ Niall gaapte even en nam een slok van zijn cola. Misschien niet zo handig om cola te drinken voordat je gaat slapen, maar goed.
‘Toch was het geen kinderprogramma’ hoorde ik Louis naast me fluisteren, meer tegen zichzelf dan tegen iemand anders. Lachend rolde ik met mijn ogen en besloot maar te stoppen met deze discussie voordat het uit de hand zou lopen. Ik zag een batman tekentje langs flitsen en zo snel mogelijk zapte ik terug en ging automatisch rechter zitten. Een glimlach verscheen op mijn gezicht en ik zat meteen in de film.
‘Nee Liam geen batman, die hebben we al zo vaak gezien’ klaagde Niall die zich terug naar achter tegen zijn stoel liet aanvallen. Ik negeerde Niall en bleef aandachtig naar het beeldscherm staren. Steeds weer opnieuw werd ik in de film meegezogen en genoot ik van elk moment. Niall zag zijn kans en stal de zapper weer van mij zonder dat ik het door had. Hij klikte batman weg waardoor en verontwaardigde piep mijn mond uit kwam.
‘Nou oké. Dan ga ik maar slapen. Slaap lekker en denk aan fijne dingen want dan krijg je fijne dromen’ ik zwaaide nog even voordat ik de hoek om ging en de trap op liep. Ik stapte de badkamer binnen en poetste mijn tanden. Ik ruimde de rond slingerende spulletjes een beetje op, wat inhield dat ik ze even opzij schoof en netjes in een rijtje zette. Ik stapte weer uit de badkamer en deed mijn riem al wat losser op weg naar mijn slaapkamer. Eenmaal binnen klikte ik snel het licht aan en trok mijn kleren uit waarna ik ze op de stoel gooide die tegen mijn bureau aan stond. Er hing nog een ander setje kleren van gisteren die ik nog niet had opgeruimd onder waardoor alles er af dreigde te vallen, maar gelukkig voor mij bleef alles netjes op zijn plek liggen. Ik pakte mijn pyjama van onder mijn kussen vandaan en deed deze rustig aan. Ik gaapte nog een keer op weg naar de licht knop, toen er een zoete en aangename geur mijn neus binnen drong. Het was een geur die ik uit duizenden herkende. Ik keek omlaag en kwam tot de conclusie dat mijn neus niet gelogen had.
‘Chocola’ mompelde ik met een dromerige stem. Iets wat ik elke dag op welk moment dan ook kon en wilde eten. Al had ik mijn tanden al gepoetst ik besloot toch slecht te zijn en een stukje chocolade in mijn mond te stoppen. Het kon toch geen kwaad om een keer iets te eten na het tanden poetsen? Het licht bruine chocolade stukje smolt langzaam in mijn mond en het leek wel alsof mijn mond in de hemel was beland. Ik sloot mijn ogen van genot en droomde langzaam weg. Ik slikte de chocolade met tegenzin af en kwam er achter toen ik mijn ogen open deed ik alles al had opgegeten en dat er ook nog een briefje op het schaaltje lag. Snel raapte ik het op in de hoop de afzender van deze verrukkelijke chocolade te vinden, maar het enige wat er op stond was een raar soort tekst die ik niet helemaal begreep.

Take this serious.
This aint a joke.
Do what I tell you.
Or you'll get punished.

Als die gene bedoelde dat ik alle chocolade moest opeten omdat die gene anders droevig werd waar ik dus niet goed tegen kon, dan hoefde ik me nergens druk om te maken. Ik klikte het licht uit en stapte in mijn bed. Ik sloot mijn ogen en voelde hoe mijn buik lichtjes begon te borrelen. Waarschijnlijk smekend voor meer chocolade. Net toen ik dreigde in slaap te vallen hoorde ik een klap later gevolgd door geschreeuw. Geschrokken veerde ik recht op in mijn bed. Alsof mijn buik begon tegen te spreken dat ik opstond begon deze weer te borrelen en samen te trekken wat een enorme pijn opleverde. Ik klapte dubbel, maar wilde toch weten wat er aan de hand was. Na een tijdje trok de pijn weer weg en kon ik weer verder lopen. Toen ik op de gang stond kwam de pijn terug met een misselijk gevoel. Opeens voelde ik van alles omhoog komen en zo snel als ik kon rende ik naar de toilet toe waar ik nog wel even zou zitten aangezien de pijn bijna niet meer te harden viel.

Arme Liam. Hij had het briefje te laat gelezen en ook nog eens de verkeerde kant. De onderkant was altijd het belangrijkste daarom moet je ook nooit iets weg leggen of weg gooien voordat je het echt helemaal aandachtig hebt bekeken. Je weet immers nooit of er ergens nog iets verstopt zit, zoals dit keer een verstopte waarschuwing.


It might seem sweet and perfect.
And it may taste like heaven as well,
But later it will taste a lot less delicious.