091

Louis William Tomlinson

Logan bied zijn excuses aan en lijkt even te twijfelen over wat hij nu moet doen. Dan steekt hij zijn hand uit en Liam neemt hem twijfelend aan. ‘Ik ben Logan.’ Stelt hij zichzelf opnieuw voor. Liam lijkt te twijfelen, maar ik geef hem een duwtje tussen zijn schouderbladen. ‘Ik ben Liam.’ De jongens hebben een nieuwe start gemaakt en het lijkt Logan ook wel te bevallen. Logan praat nog even door over wat er gebeurd was en dat hij zijn lesje heeft geleerd. Hij zegt nog wel honderd keer ‘sorry’ om vervolgens weg te lopen.
Liam lijkt nog steeds een beetje verbaasd, maar ook voldaan. Dat zou hij ook moeten zijn: One Direction is door naar de finale en Logan laat hem voortaan met rust. Ik zou ook blij zijn dat alles voorbij is. Ergens ben ik ook wel teleurgesteld dat X Factor nu al weer bijna voorbij is.
De rest van de avond praten we nog een beetje bij met onze familieleden en moeten daarna weer terug naar het huis, waar het nu erg stil is. Er zijn nog maar vier acts over en het huis is een beetje kaal en leeg. In het begin was het heel gezellig met alle zestien acts in het huis, maar het was ook wel erg druk. Je had nergens even rust, alleen in je kamer en in onze kamer kon je niet zijn vanwege alle rommel.
Ik leg mijn hoofd tegen het raam en kijk naar de donkerblauwe lucht bezaaid met sterren. De vermoeidheid begint nu pas toe te slaan en ik kan niet wachten tot ik in mijn bed lig.
Na een paar minuten zijn we aangekomen bij het huis en ik loop achter de rest aan naar binnen. Daar kijk ik stomverbaasd naar de mensen die in de woonkamer staan. Alle acts van het begin van X Factor staat er. Het voelt alsof we weer compleet zijn. Blij geef ik de anderen een knuffel en het is meteen weer druk. Mijn slaap lijkt als sneeuw voor de zon verdwenen te zijn en ik wil graag weten hoe het met iedereen is.
We praten nog even met iedereen en besluiten dan naar bed te gaan, we hebben nog een lange week te gaan en morgen zou deze beginnen. Helemaal nu voor de finale, zijn vrije dagen er niet meer bij. Het is gewoon keihard werken, van vroeg tot laat.
Uitgeput laat ik me in mijn bed vallen en sluit onmiddellijk mijn ogen om naar dromenland te vertrekken.