Hoofdstuk 19

Bella POV
Aurora keek me aan ik trok meteen me gezicht weg en keek naar de grond, ik mompelde zachte dingen wat ze waarschijnlijk niet kon verstaan, na een paar tellen voelde ik dat mensen bewogen en kreeg ik een weeïg gevoel in mijn maag. Aurora stond voor me ze knikte naar me en pakte me daarna vast, wat voel ik me toch schuldig over mijn woorden, had ik het niet beter anders kennen brengen, zodat ze dit nooit meer zal doen? Rustig liet ik me door Aurora knuffelen ik voelde zachte warme tranen over me wangen lopen waar ik niet eerder aan toe wilde geven dan thuis, maar ik had geen keus ze liepen al over mijn wangen heen zonder mijn toestemming. Ik keek Aurora even aan en ze glimlachte kort, ik deed maar het zelfde en samen gingen we naar huis, ik reed de pick-up richting huis de hele weg waren we stil, het was geen onaangename stilte juist het tegendeel het voelde goed om even stil te wezen om even niks te zeggen. Charlie was niet thuis die moest werken, maar al snel stonden we in de woonkamer en liep ik naar de keuken waar ik voor ons de lunch ging maken. Vandaag konden we beide beter nog maar thuis blijven, anders zouden we te veel aandacht trekken op school en dan kon alles zo weer aanwakkeren. Na een paar minuten had ik verschillende broodjes en beleg op tafel gezet en zaten we samen te eten, we zeiden nog steeds niks tegen elkaar. "Aurora meisje het spijt me ik had het niet zo bot moeten zeggen, ik hoop dat je me begrijpt, het was niet zo bedoelt." zei ik nog maar een keertje zacht, ze knikte even en keek me daarna smekend bijna vragend aan. "Je snapt me niet, of wel?" vroeg ik nu haast onverstaanbaar. Aurora schudde even kort haar hoofd en slikte een stuk brood door. "Nou goed dan ik zal het je aan het begin van het begin vertellen, onderbreek me niet alsjeblieft." zei ik nog even zacht Aurora knikte weer naar me en keek me nu geintreseerd aan. "Ik vind Harry Potter ook heel erg leuk, maar nu niet meer omdat ik der gepest mee ben in Phoenix, ik was bang dat het hier met jou het zelfde zou gaan gebeuren en heb mezelf plechtig beloofd om een ander dit te laten voorkomen, ook toen jij het wordtje magie gebruikte werden we aangekeken van een tafel die ons eigenlijk niet had kunnen verstaan. Snap je nu wat mijn punt is Aurora wat nou als je wel gelijkt hebt en er wel dat soort dingen bestaan, we moeten het laten rusten anders kan het goed knap vervelend en gevaarlijk worden, je mag je best zo gedragen je kleren alles, ik zal mijn kleren ook maar eens uit de dozen vissen, maar ik zal het alleen in het weekend dragen, en geen woord hier over op school." Eindigde ik mijn verhaal Aurora zat me nog steeds sprakeloos aan te kijken, even slikte en opende opnieuw haar mond. "Dus als ik het goed begrijp verberg je jezelf achter iemand anders, of ben je wel je zelf maar gebruik je een masker?" vroeg ze nu zacht aan me, "Nee en Ja beide misschien, Aurora ik heb het gevoel dat ik je moet beschermen, al vanaf het moment dat je hier aan kwam, je bent me zusje ook al hebben we niet de dezelfde moeder toch voelt het goed. Zo dicht wat we nu bij elkaar gestaan hebben hebben we allebei moeten missen. Beloof me om voorzichtig te doen en vooral met je web-show, ik zal je best wel willen helpen maar doe alsjeblieft maar ook echt uiterst voorzichtig." smeekte ik haar bijna Aurora knikte even stond op en kwam op me af lopen ze gaf mij een dikke knuffel en liet me vervolgens weer los. "Nou waar zijn die kleren ik zou wel eens willen weten welke Afdeling jou het meest geboeid heeft" scheld haar stem nu naast mijn oor, waardoor ik het gevoel kreeg als of ik meteen doof was. Ik stond op en liep met Aurora mee naar boven, ik had altijd een setje bij me gewoon voor het geval dat bijvoorbeeld met Halloween. Ik trok de doos open en haalde daar een zwart gewaad uit met de kniekousen de rok het witte overhemd en de trui, al snel hadden we het uitgestald op het bed en keken er even naar. "Ik ben iets vergeten" zei ik nog snel, ik trok de doos van de stapel kieperde hem even om en zag al meteen liggen wat er niet bij zat, ik griste twee stokken van de vloer en de schoen die bij het pak hoorde. "Hier neem de gele stok maar" zei ik glimlachend tegen Aurora. Ze knikte even en trok het pak nu goed op bed zodat ze het logo kon bekijken. "Je afdeling is Griffoendor" piepte ze glimlachend ik knikte, "Ja de afdeling Griffoendor dat straalt uit voor moed en vastberadenheid, om trouw en vriendschap" zei ik zacht glimlachend. "Dat is helemaal waar" zegt Aurora zacht grinnikend op mijn kleine betoog. Al snel had ik het pak aan getrokken en bekeek ik mezelf in de spiegel het paste nog precies en alles was nog heel.