Revenge 2.

POV. Zayn Malik.

Sloffend liep ik door de hal op weg naar mijn kamer. Ik had het koud, was chagrijnig en had nergens meer zin in. Kortom ik was doodmoe en had heel hard slaap nodig. Nog nooit had ik me zo verheugd om mijn kamer binnen te kunnen stappen en in mijn bed te kunnen kruipen. Harry was me al voor gegaan en nu was het mijn beurt. Nadat ik de jongens snel een klopje op hun schouder had gegeven en hun een goede nacht rust nacht had toe gewenst was ik op weg naar de trap. Heel langzaam kwam ik maar vooruit, misschien had ik wel het record van langzaam lopen verbroken. Eenmaal boven aan gekomen wilde ik de badkamer binnen stappen, maar ik vond toch dat ik nog een keer iets tegen de jongens moest zeggen. Ik liep weer naar de trap en bleef bovenaan staan en boog een stukje naar voren om zo wat beter te kunnen schreeuwen.
‘Slaap ze!’ schreeuwde ik hard. Zo, als Harry al in slaap was gevallen, was hij nu weer wakker. Al leek het niet of Harry as aan het slapen of al iets had geslapen. Boven zijn kamer door het kleine raampje wat in de deur zat vielen licht flitsen en gemompel vulde zijn kamer. Harry was gewoon vrolijk een film of serie aan het kijken. Hij wilde zeker even alleen zijn en na eventjes wat gekeken te hebben gaan slapen. Ik vond alles goed op dit moment zolang hij maar stil bleef. Ik had geen zin om door van alles wakker te woorden gemaakt als ik sliep. Als iemand mij wakker maakt door wat dan ook zou dat ze duur komen te staan. Niet alleen doordat ik de volgende dag chagrijnig zou zijn, maar ook zou ik meteen opstaan en die persoon even een lesje te leren. Natuurlijk zou ik de jongens geen pijn doen, ik had het eerder over een bak ijskoud water over ze heen gooien of keihard gaan schreeuwen. Misschien zou ze dat afleren om mij steeds wakker te maken. Eindelijk was ik bij mijn kamer aan gekomen en stapte deze binnen. Ik klikte het licht aan en ik werd haast verblind.
‘Wat gaan we nou weer krijgen’ ik beschermde mijn ogen met mijn arm en zocht naar het licht knopje. Mijn hand taste over de muur en vonden een papieren briefje wat vreemd is aangezien daar normaal geen papier hangt. Ik trok het van de muur af en keek er met tot spleetjes getrokken ogen naar.

Take this serious.
This aint a joke.
Do what I tell you.
Or you'll get punished.

‘Ja hoor Louis, tuurlijk is dit geen grapje. Ik ken je toch’ Ik zuchtte even en probeerde langzaam aan het licht te wennen. Eenmaal gewend aan het licht kwam ik tot de conclusie dat mijn hele slaapkamer vol stond met spiegels vandaar dat het licht opeens zo fel was. Het werd door mijn hele kamer gereflecteerd. Nog een zucht verliet mijn mond. Ik had geen zin of energie genoeg om de spiegels weg te zetten en zo erg vond ik spiegels toch niet. Ik ging ze allemaal langs en deed mijn haar weer een beetje goed. Al ging ik slapen, mocht mijn haar en dan soms niet goed uit zien? Ik verwisselde mijn kleding om voor mijn pyjama en klikte het licht uit. Een gaap verliet mijn mond voordat ik mijn bed in kroop. Ik rolde even wat heen en weer voor wat warmte te creeën. Ik sloot mijn ogen en liet me langzaam weg vallen in een diepe slaap. Menig mensen vonden het gevoel van weg vallen als ze net op het punt stonden in slaap te vallen, eng, maar ik vond het eigenlijk wel fijn. Even een aankondiging voor een diepe en rustige slaap. Iets waar ik hard aan toe was. Net toen ik eindelijk in slaap was gevallen galmde er een harde klap door de hal langs mijn kamer. Ik begon binnensmonds te vloeken, maar besloot toch de persoon te straffen al was ik eigenlijk te moe om op te staan. Even bleef ik liggen, maar uit eindelijk wist ik mezelf bij elkaar te rapen om toch op te staan. Ik slingerde mijn benen over de rand heen en wachtte voor een koude vloer onder mijn blootte voeten, maar iets heel anders begroete me. Zo hard als ik kon begon ik te schreeuwen van de pijn.

Wat Zayn niet wist was dat het briefje wat hij terug had gehangen weer omlaag viel en de achterkant bloot kwam te liggen. Tekst kwam in beeld, maar dat zag hij niet. Hij had te veel pijn. Langzaam werd het briefje meegenomen en weg gestopt. Two done, three to go.

Mirror mirror on the walls
Don't look in them all.
Or they will fall apart

Ik hoop dat jullie deze schrijfstijl ook een beetje leuk vindt en wie de andere schrijfstijl fijner vond, die komt sowieso nog een keer terug ik weet wel nog niet precies wanneer ;p. Dank jullie wel voor jullie abbo/kudo's en reacties! Vooral dat laatste vindt ik heel erg fijn om te lezen .