002

Liam wandelde uit het lokaal en ik wist dat ik aan het staren was. die jongen. hij is zo vreemd. wanneer ik binnenkom zijn ze hem in elkaar aan het slaan. dan zit hij neer en staar naar me voor ongeveer de halve les. dan vraag ik om op te letten dat doet hij en wanneer ik hem ernaar vraag zegt hij dat het waar is

een iets oudere vrouw komt het lokaal binnen en ze komt naar me toe. "hallo Meneer horan. Ik ben mevr.Walker" Ik sta op en schud haar hand. "je was diep aan het denken" zei ze "ja ja ik was. die jongen Liam. hij werd geslagen door andy. ze gebruiken hem als een boksball" zei ik. "well we kunnen er niet veel meer aan doen. hij zweeg 3 jaar over het pesten. dan kon hij niet meer zwijgen. een gebroken neus is moeilijk te verklaren. als hij het ons had verteld zouden we er iets aan kunnen gedaan hebben. we hebben veel geprobeerd maar de enige oplossing is als andy van school zou veranderen. maar ik denk niet dat dat veel zou uitmaken. hij is grof gezegd laatste jaars loser." ik knikte. ik heb nog nooit gepest noch gepest geweest. ik probeerde altijd vriendelijk te zijn tegen iedereen. maar ik verdedigde altijd de gepeste kinderen. De meeste van mn vrienden waren jongens die ik opgenomen had bij ons groepje omdat ik het hate dat ze gepest werden

"maar waarvoor ik kwam. Ik wou weten als alles oke was" zei mevr walker. "ja ja natuurlijk. ik hou van dit. dit is mn droom natuurlijk. en ik vind het leuk om met jonge mensen te werken. de realityshock van ouder worden is minder groot. ik ben al 22 in 2 weken." Ik nam mn boeken die ik nodig had om voor te bereiden in mn handen. "wel dat verdient een feestje" zei mevr Walker. "ja ik zal waarschijnlijk overvliegen om het te vieren met mn familie" ze knikte en ik nam mn boekentas in mn handen. ik was gepakt als een ezel. "waarom ben je naar wolverhampton verhuist?" vroeg miss nu. we waren al uit het lokaal aan het wandelen. "Liefde. ja. ik verhuisde naar London om te studeren. en daar ontmoette ik mijn vriendin. ze woont hier en ik trok bij haar in." Ik legde mn haar een beetje goed. ik heb nnogal de gewoonte om mijn haar warrig te maken. ze wandelde naar een kamer die ik herkende als de lerarenkamer. ze wandelde binnen en ik keek rondom me. dit is 1 groot paradijs. ze wandelde naar een paar leerkrachten en ik keek naar hen met grote ogen.

"hallo ierdereen. Ik ben Niall" zei ik vlug voordat ze me als stomdoof verklaarden. "oh we hebben een nieuwe buit. ik ben tom" de meest spontante leerkracht lachte. de vrouw naast hem sloeg zijn arm. "hij is maar aan het lachen. Ik ben sarah. en dit is louise en paul" "wel hallo. sarah, louise en paul" zei i k. ik probeerde echt geen namen te vergeten. ze lachten. waarschijnlijk om mijn klunzigheid. ik lachte ook omdat het een klein beetje genant werd. "dus Niall. wij hebben een paar uurtjes vrij. jij?" Tom vroeg. ik knikte. "de hele voormiddag." "dan gaan we maar iets drinken." zei paul. "bier. bier. bier" zei tom. hij kan mn gedachten lezen zeker? "Ik was hetzlefde aan het denken." vroeg ik. ik leerde de leerkrachten wat beter kennen. we wandelden terug naar school na een paar uur. wanneer we aankwamen ging de bel. "eet je met ons?" vroeg tom. "waarom niet?" ze knikten. "volg ons. naar paradijs" zei tom. "wij zijn bedoeld om beste vrienden te zijn vriend" zei ik. "wel als jij het zegt" zei hij terwijll hij zijn arm voer mn shouder legde en we wandelden naar de kantine. het was een grote ruimte met alllemaal tafels en aan de zijkant stond een opdientafel met groenten op. we zaten neer en een kantinejuffrouw plaatste een pot met op tafel. Ik shepte en bord met eten. "dus Niall. Ik hoorde dat je iers bent?" "ja ja ik ben een fiere ier. ik hou van mn vader en mn moeder en mn broer" ik zei het met een zwaar iers accent. “wow je bent echt iers” zeiden ze. Ik knikte. “mn accent neigt om zachter te worden na een tijdje. Als ik thuiskom na een weekje ierland praat ik meestal in mn vriendin’s geordie accent. Anders kan ze niks uit mn woorden maken.” “dus je verhuisde hier voor je vriendin?” vroeg paul nu. Ik nam een hap aardappelen en knikte. Na mn mond te hebben leeggegeten vertelde ik hem wat hij waarschijnlijk wou weten. “ja, Ik heb haar ontmoet wanneer ik nog studeerde in Londen. Iemand van mn kot kende haar van de lagere school.” Ik nam een 2de bord en een vrouw kwam naast me zitten. “hallo iedereen.” Zei ze. Ze kreeg een paar hallo’s terug terwijl Ik ongeduldig naar de rest aan het kijken was hopend dat ze mijn hint snapten. “um Helen dit is Niall. Hij is de nieuwe chemie leerkracht” tom snapte duidelijk mijn hint. “hallo” zei ik vriendelijk terug. Alweer om de indruk van doofstom te onderdrukken. “kom je met ons mee vanavond Niall?” vroeg helen. “naar waar?” Ik had wel zin om met ze mee te gaan. “gewoon naar een cafetje. Het is gezelig hoor” Ik knikte. “Ik zal een mn agenda cheken. Eigenlijk die van mn vriendin.” Ik nam mn gsm uit mn broekzak en bladerde door naar vandaag

Olympiahalle- München, Duitsland

“ja ik ga mee. Ze is in Duitsland” zei ik terwijl ik mn gsm wegstopte en een hap worst naar binnen speelde. “Wat doet ze wel?” vroeg paul denk ik. Ik had geen zin om van mn eten weg te kijken. “Ze is een zangeres.” Ik keek nu wel op. “is ze beroemd?” volgde sarah. “Dat kan je wel zeggen ja. Ze zit in Little mix. Jade. Het meisje met de strikjes en de bretellen. Ze heft een ton van die dingen” “Dan is ze waarschijnlijk niet veel thuis?” door de vraag van Louise begon het een beetje op quickfire te lijken. “nee, daarom wil ik thuis zijn als zij thuis is. Als ze in wolverhampton is zijn we bijna onafscheidelijk.” Ik at mijn 3de bord leeg en ik zag dat iedereen al klaar was. Langs de ene kant verwonderde het me. Maar als ik eerlijk ben met mezelf weet ik dat ik eigenlijk niet zou verwonderd zijn. “Ik was van plan om nog eens bij te scheppen. Maar dat gaan jullie me kwalijk nemen zeker?” Ik wou ze niet afschrikken. En ik moet toch een beetje menselijk blijven he. “nog een bord? Je had er al 3. Je gaat ziek worden man!” zei helen denk ik. Ze had me duidelijk in de haten gehouden. “Geloof me. Als ik wil kan ik deze hele pot aardappelen en de rest van de worst ook nog opgeven. Maar ik zal stoppen” We stonden op en wandelden terug naar de leraarskamer.

Iedereen moest zijn lessen voorbereiden of zoiets dus ik bleef alleen over. Ik bedacht me dat ik eigenlijk de school niet zo goed ken. Ik ken een paar plaatsen maar meer niet. Dus ik besloot om mezelf een rondleiding in de school te geven. Nadat ik alles binnen had gezien wandelde ik naar buiten. Het was begin september dus het weer was wel mooi. Wanneer ik aan de achterzijde van de school wat had staan kijken hoorde ik stemmen van achter de hoek. Geïnteresseerd ging ik kijken.

Ik moet toegeven mn ogen hadden het zicht niet verwacht. Andy had Liam tegen de muur geklemd. Hard. Ik weet zeker dat andy’s vingers blauwe plekken zouden achterlaten op Liam’s shouder. Liam keek hoe andy dichterkwam. Andy kuste Liam en spuugde in zijn gezicht.
“zie je dat komt ervan loser. Je mag van die dingen niet gaan genieten. Maar ik weet wel dat je wil. Mijn zachte lippen tegen die van jou. Maak je ook fanfictie over mij. Over hoe ik zachtjes maar ruw je handen vastneem? He Ik weet dat je het doet faggot.” Andy sloeg zijn knie hard in Liam’s ballen waardoor hij voorover viel.

Dat zou hij doen als andy hem niet zo hard vasthad. Hij gaf liam een zuigzoen.
“is dit beter. Hou je meer van dit. Of moet ik je maar een blowjob geven. Ik durf te wedden dat je komt na een minuut.” Hij herhaalde zijn actie van een paar seconden ervoor en sloeg Liam nu hard in zijn gezicht ook. Ik zag bloed en besefte dat ik had staan kijken. Ik schudde mijn hoofd. En liep naar ze toe. “La at hem los” Schreeuwde ik naar Andy. “Nu”

andy liet liam vallen zodat hij hard viel met zijn hoofd tegen de muur. “Wat wil je? Dat hij dood gaat?” vroeg ik toen andy voor me ging staan. “oh je gaat mij ook bedreigen. Ga. Dat ik je niet meer zie vandaag. Wees blij dat ik je niet laat schorsen voor dit. Het heet sexuele intimidatie.” Andy rolde zijn ogen en wandelde weg. Ik keek naar Liam. Hij had zichzelf in een bolletje tegen de muur gezet. “gaat het?” hij schudde zijn hoofd en Ik zuchte. Ik zat neer naast hem. Hij had me nog niet aangekeken sinds ik daar stond. “is dit de eerste keer dat hij dit doet” “ja. Hij heeft me nog nooit gebruikt zoals dit” zei Liam zijn stem was een beetje gedempt omdat zijn hoofd nog steeds op zijn knieën lag. “laat me je gezicht eens zien.” Zei ik. “dat wil je niet.” Zei hij terug. Ik zuchte. “ik doe dit alleen om jou te helpen oke.” Ik hoorde hem zuchten en langzaam hief hij zijn gezicht op. Het deed duidelijk pijn “op het eerste zicht is er niets gebroken denk ik. Kan je je neus bewegen?” hij probeerde. Het lukte wel. “het doet een beetje pijn maar waarschijnlijk niet gebroken.” Zei hij. “je oog zal wel blauw worden. En misschien een beetje zwellen.” Hij zuchte.

“zoals altijd bedoel je” hij probeerde er humor in te steken. Maar ik kon er niet om lachen. “sorry” zei hij. “je moet niet lachen om die dingen. Voor het zelfde geld had je een hersenschudding en moest je naar het ziekenhuis.” “what if. Wees blij dat ik nog leef. Dat ik nog het nut in zag van dit alles oke. Een klein mopje hier en daar mag wel niet?” hij probeerde op te staan. “sorry. Weetje ga naar huis. Relax.” Zei ik. Hij keek naar me en zat terug neer. “meen je dat?” ik knikte. “um dankje denk ik. “ga voor ik van gedacht verander.” Hij knikte. “bye denk ik” “ja. Graag gedaan” zei ik. Hij stond op en wandelde weg. Wat heb je nu weer gedaan Nialler