Hoofdstuk 6

Pov Dean

Het was avond en ik zat wat naar mijn computerscherm te staren.
Ik had een berichtje gestuurd naar Jilliana, maar ze reageerde de
hele tijd niet. Het is niet dat ik bezorgd om haar ben of zo.
Ik had haar in het berichtje gevraagd waarom ze me had genegeerd
op school. Ik had helemaal niets verkeerd gedaan. Niet dat ik wist in
ieder geval. Er werd op mijn deur geklopt. 'Binnen.' Mijn moeder
kwam binnen met een bord eten. 'Je moet toch eten.' ze zette het bord
op mijn bureau en vertrok weer. Ik keek zwijgend naar het eten. Ik had
helemaal geen honger. Toch moest ik wel eten. Twijfelend pakte ik de
vork en begon met eten. Terwijl ik at bleef ik de computer goed in de
gate houden. Het was helemaal niets voor Jilliana om niet meteen
terug te reageren. Ik pakte mijn mobiel en drukte haar nummer in.
Ik kende haar nummer uit mijn hoofd. Ik belde haar best vaak. Hij
ging een paar keer over en toen kwam de stem van de voicemail.
Ik drukte op het rode knopje en dacht na. Wie kon ik nu bellen. Misschien
Sanne. Zij was haar beste vriendin. Die wist het wel. Ik zocht het nummer
op en belde Sanne. Niets, hij ging niet eens over. Vreemd, maar oke.
Ik keek uit het raam. Misschien dat ik haar ouders kon bellen. Ik wou haar
niet stalken ofzo, maar ik moest weten wat er aan de hand was.
Ik zocht het nummer en belde. "Hallo, met Sabrina van der Berg.'
Het was de moeder van Jilliana. "Hallo, met Dean.' 'He, Dean. Hoe
gaat het met je?' 'Goed, Is Jilliana er?' Er werd wat gepraat aan de andere
kant van de lijn. "Nee, Ze is nog niet thuis gekomen, ze zal wel bij Sanne
zijn. Ik weet het niet.' 'Oke, nou bedankt, in ieder geval.. Doei'
Haar moeder zei nog dag en ik hing op. Zij wist het ook niet. Iets was
hier niet pluis, en ik ging daar achterkomen...