Ik moest gewoon nog even schrijven, doe ik zometeen ook nog bij mijn andere story,
Ik skip even dat ze naar de Wegisweg gaat, ze staat nu op het perron(lol)

'Zal je wel schrijven? Goed oppassen hoor. O, heb je je brood en geld wel bij je?' Ik zucht diep. Mijn moeder blijft maar doorratelen. 'Hoe vaak moet ik het nog zeggen, ik heb alles bij me. Ik heb genoeg knoeten, sikkels en galjoenen en ik heb mijn brood ook mee' Ze zucht. 'Ik wil gewoon dat alles goed gaat. Ik ben bezorgd' Ik zucht ook. 'jaja, ik moet nu wel gaan. Het is al kwart voor elf. Ik wil wel een goede zitplaats' Mijn vader staat naast mijn moeder, maar zegt helemaal niets. 'Ik ga en kom in de vakanties wel terug' Dat is het teken voor mijn vader om ook iets te zeggen. 'Doei Hermione, veel plezier daar' Hij omhelst me en heeft tranen in zijn ogen. Bij mijn moeder daarentegen stromen de tranen over haar wangen. We worden veel raar aangekeken. 'Heel veel plezier, lieve schat. Wel uitkijken en goede cijfers halen' Ze geeft me een dikke knuffel. 'Doei, ik zal jullie missen' zeg ik. Dan ren ik door de muur (had ik gelezen in een boek) en kom uit op perron 9 3/4. Ik blijf staan en kijk betoverd om me heen. Daardoor heb ik niet door dat de klok niet stilstaat. Binnen de kortste keren klinkt het fluitje. Ik schrik op en ren met mijn koffer en tas naar de stoomtrein toe. Ik loop langs de coupe's totdat ik er uiteindelijk een vind die meer achteraan is. Als ik de deur open doe zie ik dat er al iemand zit. Ik twijfel. 'Mag ik hier zitten?' vraag ik. Ik bloos een klein beetje. Het meisje kijkt me onderzoekend aan, maar knikt dan. 'Hoi. Ik ben Hermione Granger. Ik ben 11 jaar, jij ook?' vraag ik onzeker. Ze knikt. 'Hoi. Ik ben Serena Bella Malfoy en ben ook 11 jaar' Ik bloos weer. Dat ik daar niet aan gedacht heb. Alle eerste jaars zijn 11. Stom. Serena beseft het zich ook en tegelijkertijd beginnen we met lachen. We stoppen pas wanneer er twee jongens binnenkomen. 'Hoi. Mogen we hier zitten?' Ik kijk Serena aan. Tegelijkertijd knikken we ja. 'Ik ben Ron Weasley' zegt de roodharige jongen. Weasley, een oude tovenaarsfamilie die allemaal in Griffoendor zaten. 'Ik ben Harry Potter' zegt de andere jongen. Serena zegt nog wat, maar ik versta het niet. Wow, Harry Potter. Die kom je niet iedere dag tegen. Ik wil net hem bestoken met vragen als Serena zichzelf voorsteld. Ik stel mezelf ook snel voor. Dan ben ik weer in een soort trans. 'Nee, ik ben niet zoals Draco' versta ik. 'Wie is dat' vraag ik tegelijk met DE Harry Potter. 'Mijn broertje' Antwoord Selena. Heeft ze een broertje, ik wilde dat ik dat had. Dan sluit ik mijn ogen. Tijd om even te gaan slapen, zodat ik vanavond weer helemaal fit ben.

Reageer (1)

  • Sonyara

    Whaha leuk geschreven snel verder:D:D

    XxX

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen