Hoofdstuk 4

Jilliana pov.

Sanne had me mee gesleurd naar een over ander fel licht.
Ik zag het ook, maar het in eerste instantie genegeerd. Nu
Kon ik het niet meer negeren. We stonden er midden in.
En wow, wat was het prachtig. De lucht was fel blauw. Het gras
Was groen. Bijna te groen voor gras. Er stonden allerlei bomen. Aan
De overkant zag ik een gigantische waterval waar het water uit
Stroomde. Het water had een paars kleurtje. Ik zag overal om me heen
Dieren die we onze wereld niet hadden. Het was echt gewoon te gek.
Ik liep naar een van de bomen en plukte de appel eraf.
Hij was niet rood maar had een diep gele kleur. Ik nam een
Had. Pas toen ik een hap in mijn mond had bedacht ik me dat het
Ook giftig kon zijn. Ik slikte het wel gewoon door, maar ik
Voelde me nog steeds het zelfde. Ik liep verder en draaide
Rondjes om mijn as. Sanne die achter me aan kwam, rende naar
De rivier die voor de waterval liep. Nu pas viel het me op
Dat het water niet helderblauw was maar bruin. Sanne knielde
Neer voor de waterval en stak haar hand erin. 'Sanne niet doen!'
Even dacht ik dat ze erin ging vallen, maar dat deed ze niet.
Ze haalde haar hand eruit en likte het af. 'Mmm, het is chocolade.'
Riep Sanne enthousiast. Ik glimlachte en knielde ook naast haar neer
En stak ook mijn hand erin om het te proeven. Het was heerlijk.
'Sanne, dit is geweldig.'