I

Ik zette de laatste spullen in de kast en deed de deuren dicht. Mijn kamer zag er aardig netjes uit, al wist ik dat dat over een paar dagen wel anders zou zijn. Ik kon altijd zo snel een rommel maken. Ik ging op bed zitten en zuchtte. Het was zaterdag, dus over twee dagen zou ik beginnen. Ik studeerde voor architect en ik had gehoord dat je daar altijd heel leuk huiswerk voor kreeg, bijvoorbeeld modellen van huizen maken. Ik keek naar mijn Mac op mijn bureau. Zou ik even op Twitter gaan of de campus onderzoeken? Ik koos voor de tweede. Ik had de hele treinreis al op Twitter gezeten. Ik stond op, liep de deur uit en keek de hal rond. Twee vrienden passeerden me en ik hoorde gepraat aan het einde van de gang, in de gezamenlijke ruimte. Ik liep er voorzichtig heen en keek door de kier naar binnen. Wat mensen zaten wat te kletsen. Ineens draaide iemand om en zag me staan. Twee donkerbruine ogen keken me aan en de persoon waar ze bij hoorden liepen naar me toe.
'Wil je meedoen?', zei hij. Ik knikte verlegen en hij gaf me de schattigste schuine glimlach. Hij begeleidde me naar het groepje.
'Dit is Phil', zei hij wijzend naar een jongen met zwart haar en blauwe ogen.
'En dit is Jessica', zei hij gebarend naar een meisje met donkerbruin haar en een lieflijk gezicht.
'En Katy', een meisje met blond haar en blauwe ogen.
'En ik ben Daniel, maar zeg maar Dan', zei de jongen. Ik keek hem in zijn ogen.
'Ik ben Lydia', zei ik. Hij gaf me weer die glimlach.

Ik opende langzaam mijn ogen, de zonnestralen door de gordijnen toelatend. Ik keek op mijn wekker: half tien. Ik stond op en pakte een simpel setje uit de kast en kleedde me aan. Ik keek weer op de klok. Kwart voor tien. Ik was extra langzaam vandaag. Ik zag nog steeds die bruine ogen voor me. Ik deed snel mijn dekbed goed en liep mijn kamerdeur uit. Ik liep naar de kleine kantine voor deze verdieping. Alleen Dan en Phil zaten aan een tafel in de hoek cornflakes te eten. Dan had echt goede smaak voor mode en droeg een leuke set met skinny jeans, die hem verrast goed stond. Phil zag me en gebaarde naar hen toe te komen.
'Hey', zei hij met een mondvol cornflakes. Ik grinnikte.
'Ik ga zelf even wat eten pakken', zei ik. Dan knikte en ik zag die bruine ogen me weer aankijken. Ik draaide me om en liep naar het kleine keukensetje in de hoek. Ik schudde mijn hoofd. Ik kon nu al zeggen dat ik die jongen leuk vond. Ik dacht na. Ik moest normaal jongens altijd eerst leren kennen, voordat ik ze leuk ging vinden. Ik voelde me licht in mijn hoofd worden en schudde mijn hoofd.
Met een kom cornflakes liep ik terug. Jessica en Katy waren er ook al, dus ik werd gedwongen tegenover Dan te gaan zitten. Ik keek hem aan en hij glimlachte weer. Ik onderdrukte het gevoel door even naar mijn kom te kijken. Waarom gebeurde het al zo snel?

Ik klopte op de deur. Geen reactie. Ik klopte nog een keer. Weer niks. Als ik niet binnen mocht komen, had hij wel iets gezegd, dus ik deed de deur voorzichtig open. Ik stapte binnen en deed de deur achter me dicht. Ik keek de kamer rond. Ik zag een groot bureau, een keyboard, een twijfelaar, een tv met een xbox en een simpele klerenkast., maar geen Dan. Ik keek naar zijn telefoon in mijn hand. Wie liet zijn telefoon nou ook in de kantine liggen?
Ineens hoorde ik de deur achter me open gaan en ik draaide me snel om. Onbewust grinnikte ik. Dan had me zien staan en deed de deur achter zich dicht.
'Hoi?', zei hij grappend. Hij stond er alleen in een handdoek. Hij grinnikte.
'Sorry voor mijn geweldige smaak voor mode', zei hij en ik lachte. Ik hield mijn hand uit met de telefoon in mijn hand.
'Deze had je in de kantine laten liggen', zei ik. Hij pakte hem aan en knikte dankbaar.
'O, dank je', zei hij. 'Ik merkte niet eens dat hij weg was.'
Hij legde hem op zijn bureau en keek me aan. Weer die ogen!
'Kom vaker langs', zei hij. Ik voelde mijn buik weer omdraaien. Ik knikte met een glimlach.
'Graag', zei ik en hij glimlachte. Ik draaide me om en deed de deur open.
'Nog bedankt', zei hij. Ik glimlachte.
'Graag gedaan', zei ik en ik deed de deur achter me dicht. Snel liep ik naar mijn eigen kamer en ging op mijn bed liggen. Liefde op het eerste gezicht? Dat was dan wel heel snel, maar ja, dat bedoelde ze ook met 'het eerste gezicht'. Ik had in mijn leven wel meerdere jongens leuk gevonden, maar echt verliefd? Één. En nog geen sex, nog nooit. Ja, ik was een achttienjarige maagd, lach maar, maar ik had me nog nooit zo goed gevoeld bij een jongen, zelfs niet met Tim, waar ik van hield. Ja, hield, die eikel ging vreemd. Hij zei dat hij niets meer kon verwachten als ik niet met hem naar bed wilde. Die eikel. Maar zou het met Dan anders zijn? Zou hij me überhaupt ook wel leuk vinden? En als hij de eerste stap niet zette, had ik dan wel de moed om het te doen?