5° Adopted Silence

"Oké" zei Nash nadat hij het liedje had gelezen. Nadat ik wat te drinken had gehaald waren we aan de tafel gaan zitten en hadden het liedje aan Nash gegeven om het hem te laten lezen in de hoop dat hij een goede titel kon verzinnen.
Ik keek hem aan "Oké wat?" vroeg ik dom en keek hem onbegrijpend aan.
"Niest, ik heb 'm gelezen" zei hij en keek weer naar het blaadje met een frons in zijn voorhoofd dat aangaf dat hij aan het denken was.
Ik keek wat verveeld de garage rond en stopte bij de gitaar van Nova, waar had ik de mijne gelaten? Zonder na te denken stond ik op en liep terug de woonkamer in om te kijken of iik hem daar had gelaten, toen dat niet het geval leek keek ik door het raam naar onze fietsen om te zien of ik hem daar niet had gezet, je weet maar nooit...

Na nog wat gezocht liep ik de garage in "Nash, waar is mijn gitaar?" vroeg ik hem en ging achter hem staan, hij draaide zijn hoofd omhoog en keek me aan.
"Ik heb hem tegen de trap gezet" zei hij en keek weer naar Nate die ik onderbroken bij het binnen komen, hij vertelde verder en ik begaf me naar de trap in de gang waar ik mijn gitaar inderdaad -zoals gezegd- tegen de trap vond. Ik pakte 'm op en liep terug naar de garage waar ik hem in de standaard zette en terug ging zitten. Nash keek me even moeilijk aan en beet pijnlijk op zijn onderlip. Ik keek toe hoe Nova zijn onderlip tussen zijn tanden wegtrok en hem aankeek "Vraag het hem gewoon" zei hij en stond op "Kan ik even naar het toilet?" vroeg hij en keek mij aan, ik knikte kort en een paar seconden later was hij uit garage verdwenen. Ik keek naat Nash die me aankeek probeerde wat te vragen wat -tot nu toe- niet lukte. Ik glimlachte naar hem "Wat is er?".
"Kun jij met me meezingen?" vroeg hij uiteindelijk en keek me aan.
Ik keek hem even aan, tuurlijk wou ik dat niet, en dat wist hij, maar ik was niet slecht in zingen, dus waarom zou ik het niet proberen? Ik keek even naar Nate die me hoopvol aankeek en daarna naar Nash die me met eenzelfde blik aankeek. "Tuurlijk" antwoordde ik met een glimlach.
"Yeey, dankje Natho je bent de best!" gilde Nash blij en sprong om me nek waardoor ik bijna van mijn stoel, gulukkig hield hij me overeind, ik lachte en duwde Nash van me af "Wat moet ik zingen?" vroeg ik en keek naar Nate.
"Hierzo, groen ben jij, roze Nash." vertelde hij me en schoof een blaadje onder mijn neus met groene en roze coupletten.
"Wacht, wiens idee was dit?" vroeg ik toen ik besefte dat het allemaal gepland was.
"Nashes" zei Nate en glimlachte naar Nash.
Ik glimlachte ze ook even toe en las toen het blaadje door:

by Adopted Silence
I get on with life as a girl,
I'm a little kinda person.
I like make music on Sundays,
I like playin games in the week.
I like to contemplate .
But when I start to daydream,
My mind turns straight to smile cry silence.

Five six seven eight...

Do I love smile cry silence more than ?
Do I love smile cry silence more than ?

I like to use words like 'look,'
I like to use words like 'adopted.'
I like to use words about .
But when I stop my talking,
My mind turns straight to smile cry silence.

Five six seven eight...

Do I love smile cry silence more than ?
Do I love smile cry silence more than ?

I like to hang out with Nash,
I like to kick back with Natho,
But when left alone,
My mind turns straight to smile cry silence.

Five six seven eight...

Do I love smile cry silence more than ?
Do I love smile cry silence more than ?

I'm not too fond of washing dishes,
I really hate blogging,
But I just think back to smile cry silence,
And I'm happy once again.

Five six seven eight...