Part 6

Geschokt kijk ik rond me. Alle mainiacs bekijken me. Sommigen kijken blij, sommigen kijken lief, sommigen kijken droevig en een paar kijken zelfs kwaad. Emma geeft me een duwtje in mijn rug en ik loop traag naar het podium. Als ik de 3 treden op loop komt Daan naar me toegelopen. Hij neemt mijn hand vast en trekt me naar een krukje op het podium. Opeens schiet het me te binnen. Invisible girl. Ik ben Daan's invisible girl. Daan laat even mijn hand los. Hij draait zich naar de volle zaal en knikt naar Rein. Rein begint te zingen en Daan komt achter me staan. Als het refrein begint komt hij naast me staan. 'You're not invisible girl, you're one of a kind. Je hebt het niet door maar je bent alles voor mij.' Hij neemt mijn hand vast. 'You light up my world with only a smile, je bent niet alleen, ik zal er voor je zijn. You're not invisible girl.' Hij glimlacht en trekt me zachtjes van het krukje af. Ik ga rechtstaan voor hij aan zijn solo begint. Hij laat mijn hand los en legt zijn hand op mijn wang waar hij over wrijft. In een uur is er zoveel gebeurd. Ik weet niet eens waar ik op dit moment aan denk, er gaan teveel dingen door mijn hoofd. Het is een grote warboel daarboven.