Part 5

'Jongens, dit is Olivia,' zegt Daan terwijl hij nog steeds mijn hand vast houdt en we in de jongens hun kleedkamer staan. Nils kijkt even op van zijn gitaar, glimlacht, mompelt 'hey' en speelt dan verder. Rein en Owen komen naar me toe. 'Heeey!' roepen ze tegelijk. 'Hoi!' antwoord ik vrolijk. Ik kan nog steeds niet geloven dat ik ze nu in het echt zie. 'Owen, hoe lang is het nog?' vraagt Nils. '10 minuten.' Nils knikt en doet nog een keer mind is blown op zijn gitaar. 'Laten we een groepsfoto nemen!' roept Rein enthousiast. De jongens knikken en gaan op een bank zitten. 'Zal ik hem trekken?' vraag ik. Ik wil de camera vast nemen maar Daan trekt me op zijn schoot. 'Nope, jij gaat mee op de foto,' lacht hij. Ik sla mijn arm voorzichtig rond zijn schouders om niet achterover te vallen en glimlach naar de camera die dan maar door de zelfontspanner een foto trekt. 'Nu nog 1 van Daan en Olivia samen!' roept Rein terwijl hij naar de camera toe spurt. 'Zo, jij bent vrolijk vandaag,' zegt Nils. 'Ja, en jij chagrijnig,' antwoord Rein bot. Ik schrik even maar Daan gebaart dat ik me er niets van moet aantrekken. 'Laat ze maar,' fluistert hij in mijn oor. 'Daaaan! Oliviaaa!' roept Rein met zijn hoofd half achter de camera. Daan kust me op mijn wang en Rein trekt een foto. 'We moeten op,' zegt Owen terwijl hij op zijn mobiel kijkt. Daan tilt me op en drukt een kus op mijn voorhoofd. 'Kom je mee langs hier naar de zaal?' vraagt hij terwijl hij naar een grote deur wijst.

Het concert is al even bezig en ik amuseer me met 5 mainiacvriendinnen die ik via twitter en W'app ken. Het is allemaal zo gezellig, ook al sta ik op de laatste rij. Opeens gaan de lichten uit. Ik zie de schaduwen van de jongens het podium af gaan. Als ze voor de hekken staan gaan de lichten weer aan. Ik zie niet goed wat er gebeurd maar mainiacs voor me schreeuwen dat er meisjes worden opgetild door de beveiliging. Nils, Rein en Owen gaan het podium op met elk een meisje bij zich. Daan komt er achteraan, maar hij is alleen. Hij neemt zijn microfoon vast en kijkt rond in de zaal. Als zijn ogen de mijne vinden glimlacht hij. Emma, 1 van mijn mainiacvriendinnen, stoot mij giechelend aan. Ik glimlach zwak naar haar maar kijk nog steeds naar Daan. Hij houdt mijn blik vast. 'Olivia, kan je naar hier komen?'