Inleiding.

Ik ben Olivia. Olivia Adams. Een meisje van 15. Er is niets speciaals aan me. Gewoon, een normaal meisje. Ik snap niet waarom ik dit doe. Een dagboekfragment schrijven. Waarom heb ik dit dagboek gekocht? Oh ja, om mijn gevoelens op te schrijven. Om vanalles kwijt te raken. Een vriendin van me zei dat dat kon helpen, dus waarom niet? Maar hoe begin je aan zo een dagboekfragment? 'Liefste dagboek'? 'Beste dagboek'? Dat is toch niet logisch? Het is toch geen persoon of zo? Het zijn gewoon stomme papiervelletjes. Papiervelletjes waar ik mijn gevoelens moet op schrijven. Mijn gevoelens voor die ene leuke jongen die me niet kent. Oh, papa roept me. Ik moet gaan eten. Ik schrijf wel eens een keer verder over die jongen die ik leuk vind, denk ik...