4° Adopted Silence

Ik ging naast Nash fietsen en keek hem aan "Heb je zin om vanmiddag met de jongens af te spreken?"
"Tuurlijk, waarom niet?" vroeg hij glimlachend.
"Nou..je lijkt nogal..." ik zocht even naar het goede woord, boos? Nee, dat ook weer niet..
"Ja?" vroeg hij wachtend op mijn antwoord.
"Depri" zei ik uiteindelijk maar.
"Echt waar?" vroeg hij. Ik dacht even dat hij wat nerveus leek, maar dat zal ik me wel vebeeld hebben..hoop ik.
"Ja, anders zei ik het niet." antwoordde ik droog ik keek voor met uit.
Ik hoorde Nash even lachen en werd daarna weer serieus "Dus, de tekst van het nieuwe liedje al gelezen?" vroeg ik en keek hem aan.
"Nee, nog niet, is -ie goed?" vroeg hij op zijn beurt en staarde terug.
"Ehh, wat is voor jou goed?" vroeg ik weer aan hem en lachtte kort, hij haalde enkel zijn schouders op en keek weer voor zich uit.
"Hoe heet het liedje?" vroeg hij na een lange stilte.
"Hij heeft nog geen titel...Ik hoopte dat jij eentje kon bedenken, wil je dat?" vertelde ik hem en keek hem hoopvol aan.
"Ikke?" vroeg hij verbaast en keek naar me op.
"Ja, jij..Jij verzon ook de naam van de band" herrinderde ik hem aan het feit dat hij na veel onzin namen zoals Kangaroe4 en Fourth Exit met de goede naam Suicide Silence kwam maar die bestond al dus had hij er Adopted Silence van gemaakt, waar uiteindelijk -na veel zeuren- onze manager mee eens was geworden.
"Dus, ja of nee?" vroeg ik hem nog voordat we onze straat in fietsten.
"Misschien" antwoorde hij. Ik glimlachte, alles beter dan 'nee'.
We parkeerden onze fietsen en liepen ons huis binnen, tot mijn -en Nashes- verassing zaten Nate en Nova op de bank op ons te wachten.
"Wat doen jullie nou hier?" vroeg ik hun en hing mijn jas op aan een stoel.
"Jij ook goedemorgen." antwoordde Nova droog en zakte wat verder onderuit op de bank.
"Het management heeft me gebeld" zei Nate terwijl hij ging staan en Nova mee trok.
"O, gaat het om de titel van dat liedje, luister Nash heeft belo-" ik werd onderbroken door Nova die enthausiast doot me hier riep.
"We beginnen een wereldtour!"
"Wat, echt waar?" vroeg ik en keek mijn vrienden aan die beide grijnzend terug keken.
"Ja, over anderhalve maand" vertelde Nate me en liep naar Nash die naar de garage was gelopen en dus het hele gesprek gemist had.
"Wacht" zei ik en stopte Nate voordat hij de garage inliep "vertel hem nog niets"
"Wat, waarom niet?" vroeg hij verbaast.
"Vertel het hem met zijn verjaardag maar" zei ik en bedacht dat die er ook al weer is over 20 dagen..
"O,oké" zei hij enkel en liep naar binnen met mijn en Nova achter zich aan.
Nash zat aan een tafel met zijn laptop voor zich, hij keek een filmpje op een of andere site en had zijn koptelefoon op.
Ik liep naar hem toe en bleef achter hem stil staan, ik keek op zijn scherm en keek een video van hoe je onbekende nummers kan weigeren je te bellen en sms'n, ik wist niet daat je zoiets kon doen? Ik keek naar Nova en Nate die over onze klapper stonden gebogen en de liedjes doornamen. Ik tikte Nash op zijn schouder aan ten teken dat wij er waren, ik kon hem ook laten schrikken, maar ik wist dat hij dat niet fijn vind na zijn ervaringen...