Gered! CB story *1

-


LUMINOR TOCH!!!
Ik stapt nu dus de kamer van luminor binnen. Whaaa! gilde ik uit. Daar, op het bad, lag Luminor met een heel bleek gezicht en grote wallen onder zijn ogen, hij zag er zeer ongelukkig uit. "Ben jij echt Luminor?!" stamelde ik. Luminor knikte "Ben ik zo eng dan?" zei hij. Hij probeerde duidelijk te verbergen dat hij zich zo depri voelde door een grapje te maken. "Nee, maar je ziet er zo...uhh toegetakeld uit! Arme lumi!" Jha zei luminor, nu wel met tranen in zijn ogen. "Ach lieverd toch, ben je zo ongelukkig" was het eerste wat ik uit kon brengen en ging naast hem op het bed liggen en gaf hem een knuffel. Het is okeej. Luminor kijkt me verbaast aan. Hij was duidelijk nie echt gewend om geknuffeld te worden. "Kom je ooit nog terug bij Cinema Bizarre?" vroeg ik. Nee, Ik heb toch geen fans en ben toch maar lelijk en kan helemaal niks. Dit maakte me boos van binnen. Natuurlijk heb je fans! IK ben je fan! En iedereen rouwt er om dat jij niet meer terug komt, en hoe durf je te zeggen dat je lelijk bent en niks kan!..."Ohh sorry dat ik zo schreeuw" zei ik "Maar alsjeblieft wees positiever over je zelf eb kom terug bij de band, ik mis je zo! En als je wil, wil ik je graag komen steunen als je depri bent. En weet je, je wordt beter en daar ga ik voor zorgen, want we missen je, echt, geloof me." Ik zag in de Ogen van Luminor dat dat iets met hem deed. Hij begon plots te huilen en te bibberen en hij stotterde:"Nog nooit heeft iemand zoiets wijs en zo iets liefs tegen mij gezegd!" Ik zei: "Maar Luminor, we geven echt om je, ik tenminste wel." Ik kwam weer naast hem liggen met mijn hoofd zijn borst en troostte hem. Zo zaten we nog een tijdje en dan valt Luminor in slaap. Ik durf en wil hem niet wakker maken dus ik blijf gewoon liggen tot ik ook in slaap val.


Reactie's please!