Hundred and Two

*Liam Payne

Traag stapte ik door de winkelstraat en keek zo nu en dan eens achterom om vervolgens weer met een geïrriteerde zucht op Ariana te wachten. We waren al minstens drie uur aan het shoppen en zoveel winkels waren hier niet eens. Waarschijnlijk had ze gewoon het gevoel dat het geen succesvolle dag was als ze niet ieder kledingstuk dat ze tegenkwam had gepast. Zoals Zoey had gevraagd had ik een jurkje gekocht dat Ariana zo mooi vond. Zelf had ik een iPod voor haar gekocht. Ze klaagde namelijk al deze hele zomer dat haar oude mp3-speler op het randje van kapot was. Misschien was het nogal duur, maar voor mijn nichtje's achttiende verjaardag mocht het al eens wat meer zijn. Niall en Louis lieten een geïrriteerde zucht horen toen Ariana riep dat ze nog even in een schoenenwinkel binnen ging omdat de pumps in de etalage zo mooi waren. Met een plof zakte ik neer op het eerste bankje dat ik tegenkwam en de rest liet niet lang op zich wachten om mijn voorbeeld te volgen. Zayn was twintig minuten geleden onopvallend afgedropen om een cadeautje voor Ariana te kopen. We deden het een voor een omdat het dan minder opviel en hij was de laatste. Niall zuchtte om nog maar eens zijn ongenoegen te laten blijken. Hij had er de afgelopen uren geen geheim van gemaakt dat hij iets wou gaan eten, en Ariana had hem beloofd een broodje te gaan halen zodra ze klaar was met winkelen. Volgens mij was dat ergens tegen Pasen als we haar gewoon haar gang lieten gaan. Ik besloot niet te reageren op Niall's vraag om aandacht en sloot mijn ogen om te genieten van de zon. Hoe zou het met onze thuisblijvers gaan. Arme Harry. Het was niet zo ernstig, maar aangenaam kon het toch niet zijn. Waar haalde Trevor het lef vandaan om hem zo toe te takelen? Misschien was het een beetje sadistisch om te denken, maar ik hoopte stiekem dat Harry hem ook een flinke mep had verkocht. En dan was er Zoey die vanmorgen haar voet had verstuikt bij het naar beneden komen en ook nog eens een heleboel Twitterhaat kreeg om haar zogenaamde relatie met Harry. Ze probeerde het misschien te verbergen, maar ik had wel dor dat het haar nogal had getroffen. Ze had haar telefoon niet meer aangeraakt sinds. Ik hoopte dat het gerucht snel een stille dood zou sterven zodat mijn nichtje verder kon met haar leven. Misschien zou het helpen als Harry binnenkort een paar keer gefotografeerd werd met Mell, zodat de spotlights zich op haar keerden. Waarschijnlijk was ik overbeschermend zoals me al zo vaak verteld was, maar mijn nichtjes hield ik liefst zo ver mogelijk weg van heel het One Direction-leventje. Ariana wist zichzelf nog wel te redden, ze genoot zelfs van de aandacht die ze zo nu en dan eens kreeg, haar kleine zus daarentegen vond het maar niks wanneer er kuddes gillende meisjes rond ons heen kwamen staan of wanneer er eens een foto van ons tweeën verscheen in een of ander tijdschrift. Ze deed wel alsof ze het helemaal niet zo erg vond, maar ze vond het duidelijk niet zo leuk om te weten dat onbekenden haar kenden en beoordeelden. Niall trok aan Louis mouw en vroeg zeurderig of ze niet snel een hotdog konden halen nu Ariana toch in een winkel was. Ik wou net antwoorden dat we oftewel met z'n allen iets gingen eten oftewel helemaal niets toen ik Zayn aan zag komen lopen. 'Dat duurde lang, ben je misschien stiekem zonder ons iets gaan eten?' vroeg Louis grijnzend terwijl zijn ogen even naar Niall flitsten. Niall gromde iets onverstaanbaar, maar ik kon me er wel iets bij voorstellen. 'Wat heb je uitgezocht?' vroeg ik nieuwsgierig. 'Aangezien jij haar een iPod geeft dacht ik dat ze dit wel zou kunnen gebruiken.' antwoordde hij terwijl hij een iTunes-kaart van 20 euro liet zien. We bleven een tijdje op het bankje zitten praten tot Ariana eindelijk aan kwam gehuppeld en meedeelde dat ze klaar was, waarmee ze een "halleluja" verdiende van iedereen. Met haar op kop gingen we op zoek naar een terrasje.
'Zayn, je laat iets vallen.' merkte Louis plotseling op. Iedereen staarde naar het kleine zilverkleurige voorwerp dat net op de straat was beland voor Zayn het snel opraapte en verder wandelde.

De jongens gaan op Stadium tour! Ik ben zo trots op onze vijf idioten!