006 Elphaba

Als ik een paar dagen later buiten loop, met mijn groene neus in een boek, hoor ik een geluid. Het lijkt verdacht veel op koetswielen op de keien. Ik kijk op en zie dat er inderdaad een koets aankomt. Ik stap opzij, net op tijd om niet overreden te worden, en ik begrijp dat alle andere studenten dat heel erg jammer vonden. De deur gaat open -en komt bijna tegen mijn gezicht aan- en er stapt iemand uit. Als de deur dicht is, zie ik hem. Hij is gespierd en gemiddelde lengte. Hij kijkt nogal serieus en ook alsof hij net wakker is. 'Kun je niet oppassen?' vraag ik geïrriteerd.
'Waarop?' vroeg hij. 'Ik ben geen koetsier.'
'Haha. Wie ben je eigenlijk?'
'Fiyero.' zei hij. 'Prins van de Vinkus.'
'De Vinkus, als ik Winkieland?'
'Ja die,' zei Fiyero, 'Ken je nog andere Vinkussen?'
Is dat überhaupt een woord? Vinkussen? Volgens mij niet. Ik hoor voetstappen en Galinda duwt me even later aan de kant. 'Genoeg gebabbeld, Kikkie.' zei ze met haar irritante stemmetje. Zij is ook al zo goed in woorden. Ik zucht en loop weg terwijl ik weer mijn boek open. Ik hoor Galinda lachen. Ik draai me om en zie dat ze haar haar naar achter gooit en ik meen de woorden 'Gooi, gooi.' te horen, een "gooi:" voor elke gooi, hoe toepasselijk. Ik loop naar binnen. Zou die Fiyero bij ons op school komen? Dat hoop ik echt niet, ik hoef geen twee kwallen in de klas. Op mijn kamer besluit ik eerst maar even te leren voor geschiedenis, want professor Dillamond zou ons een toets geven over een of andere opstand van de Dieren. Ik ben best snel klaar, want het is heel makkelijk, -het enige dat beschreven wordt, is de reden van de opstand, hoe die ging en wat er daarna is veranderd- gooi ik mijn boek op de grond en besluit te eten, want het is al tijd, ik geloof dat ik de bel die het eten aangeeft net is geweest, en ik loop naar beneden. Ik zie, aan de populaire tafel, naast Galinda, die 'Prins' Fiyero zitten. Fijn, hij komt dus wel bij ons op school. Lekkere zeeclub, een kikker en twee kwallen.