Kennismaking met Kaelynn

Met een lichaam dat stijf staat van de spanning loop ik de deur van mij kamer uit. Vandaag was het dan zover eindelijk mag ook ik naar Hogwarts.
''Wie is ik?'' Vraag je je af.
Mijn naam is Kaelynn Bellatrix Combs, maar de meeste mensen noemen me Lynn. Ik kom uit een zeer strenge pureblood family en mijn grootouders zijn nogal gek van The Dark Lord.
Je zult nu vast denken ‘’ je grootouders?’’ en daarom zal ik het even uitleggen.
Mijn grootouders ,van vaderskant ,zijn vlak na mijn geboorte overleden en ik heb ze dus nooit gekend, maar ze hebben zeker hun sporen achter gelaten. Mijn vader is getrouwd met mijn moeder en nu zul je wel denken ‘’dat is toch logisch’’, maar in het geval van mij ouders was dit helaas niet zo makkelijk als het lijkt.
Mijn moeder is net als mijn vader een zuivere pureblood en ik geloof dat dat volgens mijn grootouders het enige positieve aan haar was. Mijn moeder is namelijk nogal zacht van karakter, heeft geen oordeel over mensen als ze ze niet kent en ze heeft een verschrikkelijk hekel aan The Dark Lord. Ze bezat ongeveer alle eigenschappen waaraan mijn grootouders een hekel hadden. Toen mijn moeder , na verscheidene pogingen van mijn grootouders om ze uit elkaar te drijven, met mijn vader is getrouwd heeft ze mijn vader zover gekregen dat ook hij afzag van het hele Dark Lord gebeuren en is er een heuse familie ruzie uitgebroken over The Dark Lord. Die ruzie is op zo’n groot drama uitgelopen tussen mijn ouders en mijn grootouders dat ze elkaar nooit meer hebben gezien tot de dag dat ik werd geboren.
Mijn grootouders hebben er alles aan gedaan om mij van mijn ouders af te pakken of zoals hun het zeiden ‘’mij te redden van de ondergang’’. Natuurlijk is ze dit nooit gelukt, maar één ding is ze wel gelukt. Mij een verschrikkelijke tweede naam bezorgen. Namelijk de naam Bellatrix en normaal zou ik daar geen probleem mee hebben, maar als je je bedenkt dat ik ben vernoemt naar de grootste Dark Lord aanhanger ooit snap je wel waarom ik een hekel heb aan die naam. Nou ja nu kan ik er niks meer aan veranderen, maar dat is wel weer genoeg informatie over mijn ouders en grootouders laat ik het weer eens over mezelf hebben.
Ik ben geboren op het moment dat The Dark Lord net was vergaan om precies te zijn ben ik geboren op 22 mei om half negen ’s avonds. Ik ben enig kind en mijn ouders zijn ,met name dankzij mijn grootouders, verschrikkelijk beschermd naar mij toe. In ongeveer alles wat ik doe zien ze gevaar en het is dus mede voor hen een gigantisch probleem dat ik in mijn eentje naar Hogwarts ga. Met dank aan hun bescherming over mij kwam ik vroeger weinig buiten en ik heb dus bijna geen vriendinnen. De enige vriendin die ik heb is mijn kat Layla, maar dat kun je geen echt vriendin noemen. Eigenlijk ben ik dus best wel eenzaam, maar volgens mijn ouders wordt dat wel anders als ik op Hogwarts ben. Zelf ben ik daar nog niet zo zeker van en daar heb ik zo mijn redenen voor. Ik ben namelijk niet zo’n normaal meisje als de rest of zoals mijn ouders het zeggen: ‘’je bent speciaal’’. Het probleem zit hem namelijk in mijn hobby’s. Andere meisjes van mijn leeftijd houden ervan om te gaan winkelen of met jongens te flirten, maar het enige waar ik me mee bezig hou is het brouwen van toverdranken en het oefenen van mijn spreuken.
Ik schijn nogal slim te zijn voor mijn leeftijd en waarschijnlijk heb ik een verschrikkelijk grote voorsprong op de rest van mijn jaar, maar ik zie dat juist als een voordeel. Op deze manier weet ik zeker dat er niemand tegen me zou kunnen zeggen dat ik niks weet of dat ik een nietsnut ben.
Maar goed dat is wel weer genoeg over mijn innerlijke kenmerken laat ik eens wat vertellen over mijn uiterlijk. Ik heb een normale lengte, slanke bouw en een blanke huidskleur. Mijn haar heeft een bruine kleur en het hangt tot ongeveer halverwege mijn rug. Mijn ogen hebben een grijze tint en ik heb kleine smalle lippen. De meeste mensen die bij ons thuis komen noemen me schattig en zeggen dat ik een super lief gezichtje heb, maar ik weet niet of ik dat als een compliment moet zien.
‘’Lynn kom op we moeten gaan anders mis je de trein!’’ Oh sorry dat is mijn moeder ze raakt een beetje in de stress denk ik.
Nou ja dat was ook wel weer genoeg informatie om mee te beginnen, maar ik moet nu echt gaan. Hopelijk tot snel en anders tot ziens.

Xxx Lynn.