Maandag, 31 December

Maandag, 31 December.

Het was negen uur in de avond, over drie uur was het dan zo ver. Nieuwjaar. 2013. Een nieuw jaar. Een jaar wat totaal alle kanten op kon gaan. Ik moest wel toegeven dat dit jaar, een verschrikkelijk jaar was met lichtpunten. Ik had ontzettend veel beleefd. Veel drama, maar ook heel veel liefde. Ik heb denk ik, vijftig procent drama gekregen, maar tegelijkertijd vijftig procent liefde die Jack en Finn mij hebben gegeven. Ze bezorgde drama, maar ook liefde. De ruzies tussen mijn ouders. Tussen alles en iedereen. Alles. Het ergste wat het afgelopen jaar is gebeurt, is dat Finn in coma is geraakt. Het beste, dat Jack in mijn leven kwam. Alleen... Zonder het slechtste, was het beste niet gekomen. Dit jaar zou mij sowieso een rare start geven. Op het moment ben ik verliefd op twee jongens, wie een tweeling is van elkaar. Een van de jongens waarmee ik begonnen ben, is in coma geraakt en kan zich - volgens mij - niets herinneren van de relatie die we hebben gehad. De ander... Ja. De ander. Jack. Hij heeft mij zoveel gesteund afgelopen jaar. Elk moment. Hij was er altijd voor mij. Hij liet me weer leven. Zonder Jack, had ik het allemaal niet aangekund. Daar ben ik zeker van.
Ik zat op de bank, tussen Jack en Finn in. Jack had mijn hand vast en Finn probeerde heel voorzichtig, iets verder weg van mij te gaan zitten. Hij staarde naar de tv en Jack was samen met mij en zijn vader en moeder wijn aan het drinken. Finn mocht de komende lange tijd geen alcohol. Al wist hij volgens mij op het moment niet eens was het was. Zijn vader vertelde voor het eerst iets aan mij. Gewoon verhalen die ze mee hadden gemaakt op vakantie. Dat ze het jammer vonden dat ze afgelopen jaar niet hadden kunnen gaan. "Misschien kan jij volgend jaar wel met ons mee." Zei hun moeder. Mijn ogen werden groot. Dat... Was onverwachts. "Ik vind het best, maar ik wil dan tegen die tijd wel weten, met wie je mee gaat. Met Jack, of met Finn." Hun vader maakte er een grapje van. En ik was er blij mee. Ik grinnikte licht ongemakkelijk. Ik zou het zelf ook niet weten met wie ik zal eindigen. "Misschien wel allebei." Zei Jack ineens. Ik keek Jack vreemd aan en zei zacht: 'Dat zou verkeerd zijn.' Zijn vader brulde uit: "Aachjoh! Toen ik jong was, had ik ook eens twee vriendinnen!" Ik begon zacht te lachen en schudde mijn hoofd. 'Wisten ze het dan?' Zijn vader lachte en schudde zijn hoofd snel. "Nee, dan zou de pret er af zijn." Jack begon ook te lachen terwijl Finn nog in stilte naar de tv keek. Het was geen goede dag. Vandaag had hij geen woord gezegd. Ik keek even naar Finn. Eigenlijk had ik Finn nooit zo zien kijken. Chagrijnig. Ik had hem amper zo mee gemaakt. Of, ik had hem wel chagrijnig meegemaakt. Maar meestal werd hij vrolijk zodra we gingen praten. Jack kneep zachtjes in mijn hand en nu pas had ik door, dat het een tijdje stil was en iedereen behalve Finn door had dat ik naar hem zat te kijken. Ik keek Jack snel aan en zag hem slikken, hij glimlachte moeilijk. Meteen voelde ik me schuldig. "Anders gaan jullie even wandelen langs het bos." Stelde zijn moeder voor. Ik knikte en kreeg alweer een glimlach op mijn gezicht. Jack trok mij overeind en trok mij mee het huis uit.
We liepen zoals zijn moeder voorstelde langs het bos en hoorde hier en daar van ver af vuurwerk afgestoken worden. Jack had mijn hand nog stevig vast en stopte na een tijdje met lopen. Ik keek hem vragend aan, maar hij ging gewoon zitten in het gras en trok mij naar zich toe. Ik zat op zijn schoot en leunde met mijn rug tegen hem aan. "Hou je nog van Finn?" Vroeg Jack voorzichtig. Ik wist daar het antwoord direct op. 'Ja.' "Ben je nog verliefd op hem?" Daar over was ik langer stil. Ik draaide mijn gezicht om naar hem en drukte een kus op zijn mond. 'Ik... Ben denk ik verliefd op hoe Finn was.' Jack knikte kort en drukte een kus terug. "Hij komt terug." Daar twijfelde ik over. 'Ik hoop het.' Zei ik zacht. Jack zuchtte diep. Hij sloeg zijn armen om mij heen. "Maar..." Ik draaide me helemaal om naar hem en sloeg mijn benen om zijn rug heen. 'Maar...?' Jack keek mij aan en drukte weer opnieuw een kus op mijn mond. "Ik ben zo bang je kwijt te raken wanneer Finn weer de oude is." Ik pakte zijn kin beet en glimlachte. 'Ik ben niet verliefd op je geworden omdat Finn er niet was. Voordat Finn het ongeluk kreeg, was jij gewoon echt een klootzak. Dat kan je toegeven. Ik ben verliefd op je, vanwege jou, Jack. Hoe je bent, hoe je doet. Wat je doet. Het heeft niets te maken met dat Finn er toen niet was.' Jack begon te glimlachen en drukte meerdere kusjes op mijn mond. "Is verliefd zijn op Finn anders dan op mij?" Ik fronste licht. 'Ja. Jij en Finn verschillen erg. Natuurlijk.' Jack grinnikte licht en hield mij stevig vast. Hij kuste en kuste mij opnieuw. Het gaf me een heerlijk gevoel van binnen. Hij begon mij te zoenen en ging liggen in het gras. Snel trok in mijn benen los van zijn rug en ging al zittend op mijn knieën met hem zoenen. Hij stopte na een tijdje en vroeg zacht: "Ik wil wel een Nieuwjaars zoen met je, om twaalf uur." Ik grinnikte en knikte. Ik wilde dat natuurlijk ook. Maar ik wilde ook wat van Finn. Als hij begreep dat het nieuwjaar was. Ik kon heel slecht aan Finn zien of hij snapte wat er om hem heen gebeurde. Dat kwam omdat hij zo afwezig was.