42.
Amelia van Gaal
Ik zucht en glimlach zwak als ik uit mijn narcose wakker word. Ik zie Lasse naast het bed zitten en glimlach. ‘Bedankt dat je er al die tijd bent geweest.’ Ik wenk hem en zodra zijn hoofd dichterbij is begin ik hem te zoenen. Het voelt als eeuwen geleden dat ik heb gezien heb, aangeraakt heb. Eigenlijk maar een uur of zes, maar toch. Ik laat me achterover vallen, last heb ik er wel van, maar ik zal er maar mee moeten leven de komende week. Ik geef hem nog een knuffel en glimlach nog een keer mijn tanden bloot. ‘Ik hou van je.’ Ik had nooit gedacht dat ik dit tegen iemand anders zou zeggen, dan de jongen die Marco heet .
Viktor Fischer
Mijn ex heet Maxime, en ze blijft maar bellen. Geirriteerd hang ik telkens op. Ik ga naast Bianca op de bank zitten. ‘Het spijt me.’ Ik trek haar tegen me aan. ‘Mijn ex belt me continu, en dat zit me gewoon een beetje dwars.’ Ik geef haar een kusje op haar slaap en kijk mee naar de film, een actiefilm om precies te zijn. ‘Houd je niet zo van romantische komedies?’ Ik grinnik.
Reageer (1)
Stomme Maxime!
1 decennium geledenSnel verder