Prologue
Er valt een blad naar beneden. Het dwarrelt.
Ik volg het blad met mijn ogen tot het vlak voor mijn voeten neervalt.
Ik pak het blad op en streel het met mijn vingertoppen.
Een laatste vaarwel.
Ik voel me als dat blad. Ik weet wat ze voelt.
Ik ben haar.
Vallend naar beneden. Geen weg terug.
Mijn thuis verlaten, mijn veilige haven is weg.
Alleen.
Een nieuw begin.
Ooit zullen we elkaar weer zien.
We zullen elkaar weder ontmoeten maar tot die tijd blijf ik wachten.
Wachten totdat ik de kans krijg weer naar huis te gaan.
Terug naar mijn boom.
Mijn veilige haven.
Reageer (2)
Abbo!
1 decennium geledenO.O Waauw!
1 decennium geleden