Eighty-nine

Teleurgesteld loop ik terug naar binnen toe. "Kut zooi." mompel ik in mezelf, en op dat moment komt mijn moeder binnen met heel veel tasjes. "Hi schat, leuke dag gehad?" "Ja! Ik had met Justin afgesproken en net was Dean er ook nog even." zeg ik alsof er niks aan de hand is. Gelukkig merkt mijn moeder niks want ze zegt vrolijk: "Oh wat gezellig!" "Jij hebt lekker geshopt zo te zien?" vraag ik terwijl ik al haar tasjes bekijk. "Haha ja! En weet je met wie? Pattie!" Ze zet haar tasjes op tafel en trekt haar schoenen uit. "Nice, maar ik ga naar boven toe." Als ik mijn kamer in kom zie ik het scherm van mijn mobiel oplichten. Ik kijk op het scherm en zie dat ik een bericht binnen heb gekregen. Zonder er bij na te denken open ik het bericht en dan wordt ik weer aan alles herinnerd. Even was ik het allemaal vergeten, maar nu ben ik als het ware weer wakker geschud.



Geschrokken bel ik Justin. "Please, neem op." Als hij niet opneemt laat ik me hopeloos op mijn bed vallen. Misschien moet ik toch maar weer een keer met Sanne praten. Ze is tenslotte wel een van mijn beste vriendinnen. Ik tik het nummer van Sanne in en na 4 x overgaan neemt ze gelukkig op. "Met Sanne." zegt ze nors door de telefoon. "Sanne alsjeblieft je moet me helpen. Het spijt me echt dat ik niks tegen je had gezegd tegen je toen ene S me lastig viel. Justin en Dean waren er al voor me en die zie ik iedere dag, jij woont verder weg en zo en en toen ben ik je gewoon vergeten. Het spijt me Sanne." ratel ik huilend. Ik hoor een zucht aan de andere kant van de telefoon. "Oké ik vergeef het je. Ik snap het ook wel, het is niet niks wat je overkomt. Maar als ik even vragen mag, wie is Justin?" Opgelucht haal ik adem. "Sanne ik ben zo blij dat je niet meer boos bent. Uh nou Justin is dus een jongen die ik heb ontmoet en ik ben een soort van beetje verliefd op hem... maar het is Justin Bieber." zeg ik blozend, maar gelukkig kan Sanne me niet zien. "Wacht even, zeg jij nou net dat je omgaat met Justin Bieber??" Ik hoor de verbazing in haar stem. "Ja, eigenlijk wel ja. En hij is echt zo lief. Hij is er altijd voor me als ik het moeilijk heb." "Omg Maritt, dit is echt bizar! Oh wacht even me moeder roept.." Na een paar seconde zeg ze: "Sorry, ik moet gaan. Maar ik spreek je nog wel!" "Oke bye, love you." "Love you too!" En ze verbreekt de verbinding.