#18

Sydney
Rein stond voor de deur en keek me grijnzend aan. Ik voelde m’n buik kriebelen. Hij was echt leuk.Rein gaf me een knuffel en daarna stapte ik achterop zijn fiets.Even later zetten we de fiets ergens neer in het winkelcentrum. We stapten uit en liepen naar de eerste de beste winkel die we tegenkwamen. Het was echt supergezellig met Rein en we praatten volop. Nadat we een tijdje gewinkeld hadden viel mijn oog opeens op een supermooie jurk in de etalage van een winkel. Ik bleef staan en bewonderde het jurkje. Het was een zilvergrijs jurkje van glanzende stof en liep aan de onderkant iets uit. ‘Vind je die mooi?’ vroeg Rein toen. Ik knikte en voor ik het wist pakte Rein mijn arm en trok me mee de winkel in. ‘Nee Rein, deze winkel is veel te duur. Dat kan ik helemaal niet betalen.’ Fluisterde ik in Rein’s oor maar het was al te laat want hij had al een van de verkoopsters aangesproken. De vrouw pakte het jurkje en gaf het toen aan mij. ‘Pas gewoon even aan. Alleen kijken hoe het staat.’ Zei Rein toen. Ik knikte en liep naar de pashokjes. Ik zuchtte. Als Rein maar niet dacht dat hij die jurk ging betalen. Ik stond net op het punt om m’n shirt over m’n hoofd te trekken toen ik Rein’s nhoofd boven het pashokje uit zag steken. Ik schoot in de lach. ‘Sukkel, wat doe jij dan?’ ‘Naar jou kijken.’ Lachte Rein. Ik grinnikte en ging op het krukje staan die in het pashokje stond, maar ik was te klein om over het pashokje heen te kijken. ‘Je moet je optrekken aan de wand. Dat heb ik ook gedaan. Ik hang hier zo’n beetje.’ Grinnikte Rein. Ik deed wat hij zei en hing toen ook aan de wand. Rein’s gezicht was nu gevaarlijk dichtbij en onze ogen zaten op dezelfde hoogte. Ik keek hem in zijn donkerbruine ogen en ik voelde m’n hart sneller kloppen. ‘Willen jullie daar nu meteen vanaf komen? Het is hier geen speeltuin.’ Schelde opeens de stem van de verkoopster door de winkel. Ik schrok me dood waardoor ik m’n grip verloor en op de grond viel. Ik hoorde hoe Rein snel naar beneden sprong en toen mijn pashokje in rende. ‘Gaat het?’ vroeg Rein geschrokken. Ik knikte en schoot toen in de lach, terwijl het eigenlijk best zeer deed.Rein moest toen ook lachen en hielp me overeind. ‘Jij bent echt een rare.’ Zei Rein lachend. ‘Ik denk dat ik maar even m’n jurk aan ga passen. De verkoopster wordt chagrijnig.’ Grinnikte ik. Rein rolde met zijn ogen en liep toen het pashokje uit. Snel kleedde ik me om en keek toen in de spiegel. Ik vond de jurk echt supermooi. ‘Sydney, wat duurt dat lang. Ben je al klaar?’ ‘Ja, ik kom!’ riep ik terug en ik liep verlegen het pashokje uit. ‘En?’ ik keek Rein aan die bewonderend naar me keek. ‘Nou?’ Rein had nog steeds niks gezegd. ‘Echt supermooi.’ Zei Rein uiteindelijk. Een brede lach sierde zijn gezicht waardoor m’n buik zich weer vulde met kriebels. ‘Ook supermooi met die sokken eronder.’ Grinnikte Rein toen. Ik keek naar beneden en zag toen dat ik inderdaad m’n sokken nog niet uit had. ‘Ja, mooi hè!’ lachte ik. Rein pakte z’n mobiel uit zijn zak en hield hem toen voor zich. Ik wist wat hij van plan was en rende snel terug het pashokje in. Ik merkte hoe Rein achter me aankwam en sloot snel het gordijn en hield hem vast. Ik was alleen zo slim geweest om maar één kant vast te houden waardoor Rein de andere kant opentrok en glimlachend het pashokje in liep. Ik slaakte lachend een gil terwijl hij me bij de arm greep en me weer uit het pashokje trok. Ik wilde me tegenhouden maar R was te sterk. ‘Kom op. Één fotoein maar.’ Zei hij terwijl hij me smekend aankeek. Ik zuchtte en keek hem aan. ‘Eentje dan. Maar écht maar één!’ zei ik waarschuwend. ‘Oké!’ zei Rein blij. Ik ging voor hem staan en lachte in de camera. Ik hoorde een klik en daarna nog een en nog een. ‘Dat zijn er drie!’ riep ik toen terwijl ik snel m’n handen voor m’n gezicht sloeg. ‘Ja, nu heb ik er wel genoeg.’ Grijnsde Rein. ‘Gelukkig.’ Zei ik en ik liep snel de kleedkamer weer in. ‘Ga je de jurk nou doen?’ vroeg Rein door het gordijn heen. ‘Nee, ik vind hem heel leuk, maar hij is veel te duur.’ Rein zei niks en ik nam daar genoegen mee. Ik kleedde me om en liep de kleedkamer uit.Rein pakte de jurk van me aan, maar in plaats van hem terug te hangen liep hij naar de kassa en legde de jurk neer. ‘Dat wordt dan 5- dollar alstublieft.’ Zei de verkoopster. Rein pakte zijn portemonnee en gaf de verkoopster het geld. ‘Rein dat hoeft toch niet, die jurk is veel te duur.’ Zei ik toen terwijl we de winkel uit liepen. ‘Maar hij stond je zo mooi. Een speciale jurk voor een speciaal meisje.’ Glimlachte Rein terwijl hij me lief aankeek. Ik glimlachte terug en gaf hem toen een kusje op de wang. ‘Gewoon omdat ik het ook wel lief vind dat je de jurk voor mij gekocht hebt.’ Zei ik toen blozend.Rein’s hoofd werd ook rood en ik vond hem op dat moment superschattig. ‘Zullen we ergens wat gaan eten?’ veranderde Rein toen snel van onderwerp. Ik knikte en we liepen de McDonald’s binnen.