Hoofdstuk 11

die volgende morgen sprong ik uit
bed. Ik keek naar de foto
waar Stormy op stond.
Vandaag vinden we je Stormy.
Ik liep naar beneden propte een broodje in mijn mond
en rende weg.
Toen ik bij de manege was.
Zocht ik mijn groepje op.
Toen we even later weg reden
splitsten we.
Omdat we met zijn tienen waren
en er vijf wegen waren. Moest iedereen
met een tweetal lopen.
Rosa ging met mij mee. Op de helft van het pad stopte ik, Want Rosa was een heel stuk achter me.
Loop maar door hoorde ik Rosa roepen.
Ik liep veder toen we weer bij begin waren. Waren de andere
er ook al. Niemand hadden
de paarden gezien. Ik keek achterom.
Wat dit
is toch niet waar!