Teen 16.

'Dus, al haar spullen zitten in deze tas, ze doet een dutje om 1 uur, ze speelt heel graag buiten maar als ze moe is kijkt ze liever tv maar ze mag niet teveel tv kijken. Als ze tussendoor honger heeft geef haar dan gewoon wat fruit ofzo, en laat haar zeker niet de baas spelen. Ze wind je zo om haar vinger. Was dat alles?'
Louis leunde tegen het aanrecht terwijl ik Charlotte's tas maakte. 'Je doet dit niet vaak he?' Gokte hij. Ik glimlachte zwakjes. 'De enige andere persoon waar ze gaat is mijn moeder,' Zei ik schouderophalend. 'Maar ze vind je echt heel leuk, beloof me dat je goed voor haar gaat zorgen?' Vroeg ik weer. 'Dat heb ik toch al gezegd?' Grijnsde hij. 'Ik zal voor haar zorgen alsof ze men eigen dochter is.' Zei hij en omhelsde me. Ik zuchtte zachtjes. 'Kom jij haar ophalen of moet ik haar brengen?' Vroeg hij. 'Ik kom haar wel halen.' Glimlachte ik. Hij knikte en hing de tas over zijn schouder. 'Lotte, ben je klaar om te vertrekken?' Riep Louis naar Charlotte die in de woonkamer zat. Ze kwam met haar jas de kamer ingehuppeld. 'Helemaal klaar!' Zei ze vrolijk. 'Oke meisje, braaf luisteren naar Lou oke?' Vroeg ik en ik hurkte voor haar neer. Ze knikte en sloeg haar armpjes om me heen. 'Tot straks mama.' Zei ze nog. Ze nam Louis' hand en zwaaide nog een laatste keer voor de deur uitliep. Ik zuchtte en knipperde een paar tranen weg. Ik weet wel dat ze bij Louis in goeie handen is. Ik kan hem vertrouwen met men kleine meisje.

Ik stapte onder de douche vandaan en sloeg een handdoek om me heen. Ik had nog 1 uur voor Liam voor de deur zou staan. Ik had niks gegeten want ik had buikpijn van de stress. Ik droogde snel mijn haar en trok een outfit aan. Ik stak mijn haar op en bracht een lichte laag make up op.
Ik ijsbeerde door de woonkamer. Nog 5 minuten en het was 1 uur. Ik twijfelde of ik Louis zou bellen maar deed dat toch maar niet. Ik weet zeker dat alles oke is.
Ik schrok ten de bel ging en liep mijn gsm vallen. Ik raapte hem snel op en stak hem in mijn tas terwijl ik naar de voordeur rende. Zoals gepland stond daar Liam. Helemaal ge suit & tied en een schattige glimlach die het plaatje compleet maakte. 'Zullen we?' Vroeg hij. Ik knikte en sloot de deur.
'Als ik eerlijk mag zijn,' Begon ik toen we in zijn auto zaten. 'Ik heb best wel stress.' Gaf ik schaapachtig toe. Hij lachte zachtjes. 'Maak je geen zorgen, ik ga je us niet ontvoeren ofzo.' Ik lachte en begon me meer en meer op men gemak te voelen.
We stonden net aan een rood licht toen hij gebeld werd. 'Ja Niall? ... Nu? ... Ik weet niet of ik wel kan ... Hij heeft wat gedaan! ... Ik kom er zo snel mogelijk aan ... Maar zeg hem dat het zijn beste dag niet is!' Hij legde in en sloeg rechts af. 'We moeten even een piepkleine stop maken.' Deelde hij mee.
Ik fronste mijn wenkbrauwen toen ik zag dat we bij het huis van de jongens aankwamen. 'Harry heeft volgens Niall de keuken in de fik gestoken.' Zuchtte hij terwijl hij de voordeur opende. Binnen was alles precies nog zoals ik me het herinner. Er kwam geroep en gegil uit de woonkamer. We liepen er snel naartoe. 'Laura!' Zeiden Niall en Zayn in koor toen ik binnen kwam. 'Haj jongens.' Zei ik. 'De keuken staat in de fik! De keuken staat in de fik!' Harry kwam binnen gelopen en begon als een gek met zijn armen te zwaaien en rond te rennen. Liam zuchtte en liep naar de keuken. 'Laura?' Harry merkte me op en stopte met rondrennen. 'Ook hallo.' Grinnikte ik.
'Harold, als je zegt de keuken staat in de fik denk ik dat écht de keuken in de fik staat en niet het pak spaghetti dat ten eerste in de gootsteen ligt.' Zuchtte Liam die de woonkamer weer inkwam. 'Sorry.' Mompelde Harry. 'Breek alsjeblieft het huis niet af terwijl ik weg ben?' Vroeg hij. 'Maak je geen zorgen Bro, ik ben er nog.' Zei Zayn en hij ging onderuit liggen. 'Dat hebben we al eerder gehoord!' Grinnikte Niall. 'Zullen we maar weer gaan?' Stelde Liam voor. Ik knikte. 'Je weet wat ik gezegd heb!' Zei Liam nog tegen de jongens voor we naar buiten liepen. Oke, ik had me dit echt wel erger voorgesteld.