Verwarring

Jeej weer een nieuw deel, maar who cares want niemand leest mijn story. please als je hem leest lees hem dan A.U.B. hij gaat echt nog tof worden, of dat denk ik tog.

'Nee, ik wil meer!'
'Meer wat?'
'Bloed!'
'Shhhhhhhhhhh... ze mogen ons wel niet vinden.'
'Sorry.'fluisterde ik. Zouden mijn ogen ook al weer blauw zijn geworden? O nee grijs.:P Ino pakte mijn hand en trok me mee. Toen we terug uit het steegje kwamen trok Ino mijn kap over mijn hoofd.Ik keek hem 2 microseconden verbaasd aan en begon te lachen. Ik had de slappe lach. Voor de allereerste keer lachte hij ook. De lach op mijn gezicht werd nog groter. Dat had hij nog nooit gedaan. 'Waarom moet ik een kap op?'
'Omdat we gaan vluchten en als iemand ons zoekt mogen ze ons nniet vinden.' antwoorde hij nep-ddodserieus. 'Waarom heb jij dan geen kap op?''Omdat niemand geinteresserd in mij is.''Ik wel!' het kwam eruit voor ik het doorhad en begon te blozen.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen