#11

Sydney
Toen Rein zijn lippen op de mijne drukte schrok ik heel erg. Ik was helemaal verbaasd en wist de eerste paar seconden niet te reageren. Pas toen ik opeens aan Mathias dacht reageerde ik. Ik duwde Rein van me weg en stond op. Ik keek Rein met grote ogen aan. Mijn lippen tintelden nog steeds van de kus. ‘Ik... Maar… Hoe… Dit kan niet Rein’ Stotterde ik. ‘Ik heb een vriendje, ik woon helemaal in Noord Holland en ik ben niet verliefd op je. Ik haatte je zelfs voor deze afspraak. Ik… Sorry Rein.’ Ik liep snel de kamer uit, rende de trap af en greep m’n jas van de kapstok. ‘Sydney wacht alsjeblieft.’ Zei Rein terwijl hij ook de trap afrende. Ik verstijfde en draaide me om. ‘Je wist toch dat ik een vriend had? Waarom zoen je me dan?’ ik keek hem verontwaardigd aan. Ik was echt heel boos op hem. Wat dacht hij wel niet? Dat hij me eerst jaren kon treiteren om vervolgens heel aardig te gaan doen zodat ik hem ook wel mocht en me daarna gaan zitten zoenen? ‘Je vindt me toch niet leuk, hoop ik?’ Vroeg ik toen aan Rein.Rein keek me gekwetst aan. ‘Misschien, een beetje.’ Ik slaakte een diepe zucht en liep toen woedend weg. Ik haatte hem, ik haatte hem, ik haatte hem. Misschien was dit zijn plannetje wel. Mij zoenen, zodat ik me er heel boos over zou maken. Zodat de relatie van Mathias en mij onder druk kwam te staan. Met grote boze stappen liep ik naar huis. Daarna liep ik naar binnen en rende toen snel naar boven zodat niemand irritante vragen aan mij ging stellen. Ik sloeg de deur van mijn slaapkamer dicht en ging op bed liggen. Ik kon nog steeds niet geloven dat hij mij gezoend had. Hoe kon hij dat nou doen?