004 || Incomprehension

Roddels waren een perfect onderwerp om leven in de brouwerij te brengen. Dat besefte Amaury nu meer dan ooit. En bedankte de zon, voor de warmte van deze middag.

Toen de bel ging, liepen de meisjes, nog verder roddelend, elk naar hun lokaal. Amaury en Rachel zochten hun vaste plekje achteraan het klaslokaal op en ploften neer. Wiskunde, Amaury's slechtste vak. Gelukkig was Rachel er goed in. Als Amaury aangeduid werd om te antwoorden kon zij haar altijd het juiste antwoord influisteren. Dit was al meteen het geval, want bij de eerste vraag was het al de beurt aan Amaury. In stilte staarde ze naar het bord. Het was iets met hoeken. En bewijzen. Ofzo. Ze trapte met haar schoen tegen Rachels been. Die schudde kort haar hoofd.
'Kom er nog wat van?' vroeg meneer Aarts. Meneer Aarts was een kleine dikzak met een dun snorretje en sikje. Zijn dunne haar lag in de gel plat naar achter. Hij ademde zwaar.
'Uhm...', stamelde Amaury.
'Wie weet het wel?' vroeg meneer Aarts, terwijl hij Amaury dreigend aankeek.
'Rachel', duidde hij. Rachel begon meteen een uitleg te ratelen. En hij leek te kloppen, want meneer Aarts knikte.
'Goed', beaamde hij en schreef de uitkomst op het bord.
'Waarom hielp je me niet?' fluisterde Amaury.
'Veel te ingewikkeld om op te steken, merkte je toch?' zei Rachel. Ze glimlachte even naar Amaury. Amaury trok even haar mondhoek omhoog, wat je niet echt een glimlach kon noemen. Rachel kon het niet schelen. Amaury liet haar blik door het raam naar buiten glijden en zag grijze wolken voor de zon komen. Ze zuchtte even.
'Wat is er?' vroeg Rachel.
'Niks, de zon is gewoon weg', verklaarde Amaury.
'Ahja...', zei Rachel, en zij concentreerde zich weer op meneer Aarts. Amaury deed geen inspanningen meer voor Wiskunde. Hoe goed ze ook meewerkte in de les, er liep altijd wat fout met haar oefeningen. Dus besloot haar gewoon maar te rekenen op Rachel. Op toetsen werkte dat ook niet, en nu alles ingewikkelder en oplossingen langer werden ook niet meer. Amaury zuchtte nogmaals, Rachel keek er niet van op of om.

'Mevrouwtje, kom eens even hier!' riep meneer Aarts toen de bel ging en Amaury op sprong om het lokaal uit te vluchten. Ze draaide zich sloom om.
'Wacht je?' vroeg ze aan Rachel. Die knikte en greep Kirsten.
'Zo kan het niet meer, Amaury. Je zult moeten beginnen opletten. De examens komen eraan meisje! Ik zal je extra oefeningen meegeven!' vertelde meneer.
'Nee... Nee, dat is niet nodig!' probeerde Amaury.
'Wie hou je voor de gek?' vroeg meneer Aarts terwijl hij een bundel Wiskunde in haar handen drukte.
'Danku', mompelde ze en ze liep naar Rachel en Kirsten. Tja, wie hield ze voor de gek? Deze oefeningen zouden ook niks veranderen.