New dawn, new day, new love...

Ik kon gister niet vergeten...
Ze was zo leuk, zo lief.
Ik kan niet wachtten tot straks.

Ik stapte op m'n fiets en reed weg.
Op weg naar school, op weg naar een nieuwe periode van het jaar.
Ik had net m'n fiets neer gezet en toen kwam ze het plein op lopen.
Maar anders... Ze had haar haren geverft en was naar de kapper geweest.
Ze was mooi, zoals gewoonlijk.
Maar het was wel even wennen.

Iedereen keek haar na, en ze liep recht op me af.
Ze knipoogte en samen liepen we naar binnen.
Ze ziet er heel anders uit, maar ze is nog steeds het mooiste meisje wat ik ooit gezien heb.

''Vind je het mooi?'' vroeg ze glimlachend.
Ik keek d'r aan en zei zacht: ''ik heb je altijd mooi gevonden, maar waarom ineens die andere look?''
Ze keek me verbaast aan en zei: ''Nou, ik wou gewoon eens wat anders.'' en toen knuffelde ze me.
Langzaam sloeg ik m'n armen om haar heen en gaf ik een kus op haar voorhoofd.

Chelsea is perfect voor mij...