#2

Ik zuchtte opgelucht toen we de auto uitkwamen. Ik hield niet van reizen met de auto. Ik werd er altijd supermisselijk van dus ik had zo ongeveer de hele reis misselijk in m’n stoel gezeten. En dan zat Noor ook nog de hele tijd aan mijn hoofd te zeuren over Rein. Ze hoopte dat ze hem zou zien en dat hij ook in Eindhoven zou zijn en dat er een concert van Mainstreet kwam en dat ze daar heen ging met haar twee vriendinnen en ga zo maar door. Ik werd er helemaal gek van. Maargoed, toen we het vliegtuig uit kwamen stonden onze tante en oom ons al op te wachten. Opa en oma zaten bij ons in het vliegtuig omdat toen wij besloten te verhuizen naar Noord Holland hun per sé mee wilden. We begroetten iedereen en m’n oom nam onze tassen aan. ‘Welkom in Waalre!’ zei hij vrolijk. Ik moest lachen. We liepen naar de taxi die ons naar het huis bracht.
Toen we bij het huis aankwamen keek ik m’n ogen uit. Het was echt een gigantisch groot huis. Dat moest ook wel want mijn oom en tante hadden vier kinderen. Twee meisjes van 14 en 12 en twee jongens van 15 en 10. Toen ik binnen kwam en m’n nichtjes en neefjes zag wist ik meteen dat dit een hele erge week ging worden. Rosalie en Sophie zagen er nogal - tja, hoe zal ik het zeggen - opgemaakt uit. En dat was zacht uitgedrukt. Jake, mijn neef die vijftien was, had precies hetzelfde kapsel als Rein en Jorrit, mijn neefje van tien, keek me met zo’n irritante grijns aan dat ik er chagrijnig van werd. Ik en Noor stelden ons voor en ik werd gelijk samen met Noor door Rosalie en Sophie meegetrokken naar boven. ‘We zullen jullie wel even laten zien waar jullie slapen en hoe onze slaapkamers eruit zien.’ Zei Sophie. ‘Jullie slapen trouwens samen in een kamer.’ Zei Rosalie toen. ‘Kijk, hier is het.’ Rosalie stopte voor een deur en liep toen de kamer binnen. Het was een grote kamer met aan elke kant een bed. Daartussen zat een raam waardoor je uitzicht had op de voorkant van de straat. Verder was er niet veel bijzonders aan de kamer. Er stond verder nog een kast voor kleren en twee nachtkastjes voor naast het bed. ‘Oké, en nu laten we jullie onze kamers zien.’ Zei Rosalie. Eerst kregen we de kamer van Sophie te zien. Zij was twaalf jaar. Haar kamer was een en al roze en aan de muur hing een grote poster van Mainstreet. ‘Ben jij fan van Mainstreet?’ vroeg Noor.Sophie knikte. ‘Ja, ongeveer. Ik vind ze wel knap enzo en ze hebben leuke liedjes maar dan heb je Rosalie's kamer nog niet gezien.’ Ik zuchtte diep. O nee hè. Zeg dat het niet waar is. Maar ja hoor, toen we Rosalie’s kamer inliepen zag je niks anders dan Mainstreet. Zelfs het hele plafond hing vol en er was echt geen mogelijkheid meer om er nog een poster bij te hangen.Noor gilde van blijdschap en legde trots aan Rosalie uit dat haar kamer er ook ongeveer zo uit zag. Gelijk begonnen Rosalie en Noor een gesprek over Mainstreet die Sophie ook boeiend volgde. Toen stond ik daar. Ik had totaal geen interesse in hun gesprek en hing verveeld tegen de deurpost aan terwijl ik aan m’n ring draaide. Ik had hem van Matthias gekregen toen we een half jaar verkering hadden. Dat is nu al ongeveer een jaar geleden en telkens als ik me verveelde draaide ik aan die ring, als een soort tik. Toen ze na tien minuten nog steeds niet uitgepraat waren besloot ik maar om naar beneden te gaan. Waarom vond iedereen Mainstreet leuk? Nou ja, misschien was dat een beetje overdreven uitgedrukt maar hier in Waalre vind waarschijnlijk wel iedereen ze leuk. ‘Hey Sydney’ Begroette tante mij toen ik beneden kwam. ‘Heb je hun kamers gezien. Een en al Mainstreet hè. Vind jij ze ook leuk?’ Ik schudde mijn hoofd. ‘Nee, niet bepaald.’ Tante moest lachen. ‘Haha, nou dan kan je een week vanalles over hun aanhoren. Ik word er zo onderhand ook wel een beetje gek van.’ Ik glimlachte even en ging aan tafel zitten bij alle anderen. Als het goed is zouden over een uur ook alle andere familieleden komen. Want ik had natuurlijk nog meer ooms en tantes en ook nog meer nichtjes en neefjes. Helaas wel. Toen na twee uur eindelijk iedereen gearriveerd was gingen we met z’n allen in de woonkamer zitten. Het paste allemaal net. Er waren ondertussen nog vier ooms en tantes bij gekomen. Ja, ik had echt een grote familie. Mijn moeder was opgegroeid in een gezin met nog vijf andere broers en zussen. En al mijn ooms en tantes hadden nog weer kinderen. Jammer genoeg waren al die kinderen tussen de nul en veertien jaar oud dus dat betekende dat ik de oudste was. ‘Mam, wij gaan naar boven.’ Zei Rosalie toen. Noor en Belle stonden naast Rosalie. Belle was ook veertien jaar en net zo hopeloos als Rosalie en Noor. ‘Is goed lieverd.’ Zei m’n tante. Even later kwamen ook Julia en Jasmine aanzetten. ‘Mam, mogen wij naar boven?’ Tante knikte weer. Ik zuchtte diep en probeerde te laten merken dat ik me gigantisch verveelde. ‘Sydney, waarom ga je niet naar Noor, Rosalie en Belle toe?’ vroeg mama toen. ‘Omdat ze het alleen over Mainstreet kunnen hebben en daar heb ik niet echt zin in.’ Antwoordde ik toen. Mama moest lachen. ‘Dan ga je naar Jake en Jorrit, het zijn jongens dus ze zullen het wel niet over Mainstreet hebben.’ Grapte mama. ‘Waar zijn die dan?’ vroeg ik. ‘In de bijkeuken op de Xbox.’ Antwoordde mama. Waarom ook niet? Ik stond op en liep naar de bijkeuken waar Jake en Mathias op de Xbox zaten, maar toen ik het vechtspel zag waar ze mee bezig waren zuchtte ik diep. Deze week werd echt verschrikkelijk. Opeens stak mama haar hoofd om de deur. ‘Sydney, anders mag je wel even eieren en melk halen. Ik zou vanavond iets typisch hollands maken, dus ik dacht aan pannekoeken maar we hebben niet genoeg eieren en melk.’ Opgelucht stond ik op. Eindelijk. Dan had ik in ieder geval iets te doen. Ik pakte m’n jas en mama drukte me wat geld in de hand. ‘Haal maar 3 pakken melk en twee dozen eieren. Daar moeten we genoeg aan hebben.’ Zei ze. Ik knikte en liep zo snel als ik kon het huis uit.