021

Ik herken deze stem uit duizenden en voel me meteen blozen. Als ik mij omdraai, zie ik inderdaad dat het Loki is die tegen me praat.
'Het is alsof mij hart uit mijn lichaam is getrokken, verscheurd is in duizenden stukken en dan verbrandt is. Het ergste is dan nog dat je doet alsof je van niks meer weet, alsof je onze leuke momenten niet meer herinnert.' zegt Loki, waarna een traan uit zijn ooghoek naar beneden dwarrelt en tegen de grond pletst. Hij draait zich om en wandelt de deuren naar buiten, terwijl ik genageld aan de grond staat. Waar had hij het nou over?

Loki's POV:
Ik wandel naar buiten toe, omdat ik geen zwakkeling wil lijken. Een man toont zijn gevoelens niet, zeker niet door te wenen. Maar ik voel me echt gebroken, hartelozer dan anders. De grote vraag die steeds door mijn hoofd spookt is hoe Thor het voor elkaar heeft gekregen om Hallie voor hem te krijgen. Want ze mocht hem echt niet, zijn macho gedrag altijd alsof hij oppermachtig en de beste is. Ik schrik uit gedachten doordat er twee armen om mijn midden worden geslagen. Een warm gevoel vult me van binnen uit, op de plaats waar mijn hart hoort te zitten en ik weet dat Hallie achter me staat.
'I-ik weet dat het misschien geen goed excuus is en dat je me misschien niet gaat geloven. Maar ik weet niets meer van die leuke momenten waarover jij het had. Mijn moeder had gesproken over een liefdesdrankje, om een geliefde te doen vergeten en een ander toe te laten. Ik weet niet of je me nu gelooft, maar zo zit het dus wel in elkaar. Hopelijk kun je het me ooit vergeven.' zegt Hallie zachtjes. Ik draai me om en neem haar handen in de mijne. Als ik haar gezicht zie, zie ik de tranen over haar wangen stromen. Natuurlijk geloof ik haar, want Thor kent genoeg mensen, zelfs in Hallie's familie. Daar zijn er genoeg magiërs die hem met plezier helpen. Maar de vraag is, hoe kan ik haar terug de mijne maken en dus hoe we de vloek verbreken? Haar horen snikken en zien wenen maakt dat mijn hart weer ontdooit en ik laat haar handen los en neem haar beschermend in mijn armen.
'Alles gaat goed komen, dat beloof ik je. Samen zullen we er een oplossing voor vinden en maken dat je weer al je herinneringen terugkrijgt zoals ze waren.' zeg ik op een zachte toon en wrijf met mijn ene hand zachtjes door haar zachte haren. Terwijl ik haar troostend blijf vasthouden, voel ik mijn eigen tranen over mijn wangen naar beneden dwarrelen, omdat het me vanbinnen pijn doet dat Thor dit allemaal zomaar kan doen.
'Er bestaat een remedie om die spreuk te doorbreken hoor.' Zegt er iemand achter ons. Hallie en ik laten elkaar los en kijken achter mij wie er praat.