002 || Guilt

Ze diepte haar gsm op uit haar achterzak, en prikte zich aan de paperclip die ze nog altijd bij zich had. Het deed niet echt pijn. Het herinnerde haar alleen aan zondagavond, en dat was pijnlijk. Ze voelde zich er nog schuldig over, maar wilde ook niet iedereen lastig vallen met haar problemen.

Een vriend had gevraagd of ze zich nog pijn had gedaan. Het antwoord had 'Ja' moeten zijn, maar ze zei 'Nee'. Deels uit schaamte, deels voor het gemak. Ze had gewoon geen zin in een een discussie op dat moment, het was toch gebeurd. Hij zou toch alleen maar zeggen dat ze het niet meer mocht doen. Maar daar was het dan toch al te laat voor.
Toen ze Rachel zag aankomen, verstopte ze snel de paperclip.
'Hey', zei Amaury glimlachend.
'Hoe zit het eigenlijk met Nina?' antwoordde Rachel. Vriendelijk, dacht Amaury.
'Het is al opgelost.'
'Ah.'
In stilte wachtten ze op Nina, Kirstel en Luna. Nina verscheen als eerste, en gaf Amaury prompt een knuffel, vervolgens Rachel. Ze keek Amaury even diep in de ogen en Amaury op haar beurt in Rachels ogen. Alles was opgelost.
Kristel en Luna kwamen tegelijkertijd aan en allemaal samen gingen ze naar binnen.
'Waar hebben jullie les, het eerste lesuur?' vroeg Luna.
'De S-blok', antwoordde Rachel.
'Ok, wij ook', glimlachte Luna, en we liepen allemaal samen naar onze lokalen. We stonden net op onze plek toen de bel ging. De lerares Engels kwamen al snel en we gingen de klas binnen. Ik had het geluk om naast Rachel te zitten, zo gingen de lessen iets sneller voorbij.
'Ik ben wel blij dat het nu weer helemaal goed is tussen jou en Nina', zei ze, terwijl we onze agenda namen.
'Ja, ik ook', en ik glimlachte. Toen zwegen we even en mevr. Lievens begon haar les.