What a life...

Wat een mooie dag, ik kan niet wachtten tot ik op school ben.
En ik kan niet wachtten tot ik Robin weer zie.
Hij is zo lief.
Ik weet nog dat hij vorige week langs gekomen was.
En dat kaartje dat hij stuurde.
Robin is geweldig...
De bel ging en Chelsea rende naar de deur.
Daar stond hij, de enige voor haar.
Haar Robin...
''Kom je schat? Het is tijd om te gaan.'' Zegt hij en hij glimlacht.
''Ik kom al, nog even m'n jas pakken'' en dan rent ze naar buiten.
Ze kust Robin en dan stappen ze de auto in.
Op school is het zoals altijd druk.
Iedereen wil met Chelsea en Robin praten over hun vakantie.

Na schooltijd staat Robin te wachten in het fietsenhok.
Daar spreken ze altijd af als ze een beetje rust willen.
Chelsea komt aan lopen en vliegt hem om z'n nek.
''Ik heb je gemist schat.'' fluisterd Robin zacht.
''Ik jou stiekem ook.'' fluisterd Chelsea.

Ze hoort voetstappen en kijkt om.
''Hey sukkel! loop door!'' schreeuwt Robin.
En dan zoent hij haar.
Langzaam doet Chelsea haar ogen dicht.
Wat een leven... perfecter kan het niet worden.