Chapter 38 ~ Harry Styles

Met samengeknepen ogen volgde ik Sarah die de afgelopen drie dagen niks anders had gedaan dan met een grote glimlach rondlopen. Hoewel ik het veel beter vond dan dat ze overstuur was, vond ik het toch maar verdacht. Eleanor zat langs me op de bank en schonk me een vragende blik, die ik niet wist te beantwoorden. Ik had namelijk geen enkele verklaring voor haar plotse blijheid.

De borden kletterden tegen elkaar toen Eleanor ze uit de kast haalde en de tafel begon te dekken. 'Moet ik helpen?' stelde ik voor. Ze schudde haar hoofd. 'Nee, ga maar gewoon zitten.' Ik drukte de tv uit en nam plaats aan de keukentafel. Na een tijdje zette Sarah het dampende eten op tafel en ik kreeg water in mijn mond bij de geur die uit de pan steeg. Ze schepte het eten op onze borden en nam daarna ook plaats. 'Smakelijk.' mompelde ik, wat vrijwel meteen werd beantwoord met enkel instemmend gemompel.

'We moeten iets leuks gaan doen met ons allen.' stelde Sarah opeen voor. Ik bekeek haar aandachtig terwijl ik mijn bestek op mijn bord plaatste. 'Dat is een goed idee,' stemde Eleanor meteen in, 'dan kunnen we even alles vergeten.' 'We moeten naar een pretpark gaan.' Een grijns brak door op Sarah haar gezicht en ik keek haar met samengeknepen ogen aan. 'Dat is gemeen.' mompelde ik. Meteen begon ze te lachen.

'Lach me niet uit!' zei ik quasi boos tegen Eleanor. 'Sorry,' zei ze nog steeds lachend, 'maar het is gewoon zo grappig. Je bent een soldaat die vecht, maar je bent wel bang voor een achtbaan.' Ze deed ook gewoon geen moeite om haar lach in te houden. Sarah kwam met een lach de keuken binnen. 'Het was niet de bedoeling dat iedereen dat zou weten.' pruilde ik. Ze kwam langs me zitten en drukte een liefdevolle kus op mijn lippen.