003|| Een oneindig doel

Ik vind dat Sien te lang weg blijft, dus ga ik kijken.Als ik binnen kom tref ik haar daar, snikkend op de grond. Snel loop ik op haar af maar dat lijkt niet te kunnen. Iedere keer als ik bijna mijn arm om haar heen heb geslagen sta ik weer in de deur opening. Ik begin steeds harder te lopen, en na een tijdje zelfs rennen. Ieder keer weer die deur opening. Na een tijdje blijkt het weer normaal te zijn en ik ren op haar af. Ik geef haar een knuffel en opeens is ze weg. Ik kijk om me heen en schrik van de onverwachte Pino in de deuropening. Maar het was niet Pino. Hij had nog maar een paar plukken veren aan zijn lijf hangen, en miste een arm. Het bloed droop over de grond. Ik was in shock en bleef maar naar het plasje bloed kijken denkend aan dat knuffels niet kunnen bloeden. Na een tijdje begint hij ineens te lopen. Achter hem in de deuropening staan. 'Sien!' schreeuw ik hard en ik voel gehijg in mijn nek.