Oh no.

Gill

Snel deed ik de deur toe en die viel bijna op Felicia’s en Bill’s gezicht. ‘Ga wèg,’riep ik nog een beetje kwaad toen ik hoorde dat ze nog erg hard aan het lachen waren aan de deur. Toen keerde ik me naar Will. ‘Ha.Ha.Ha,’zei hij sarcastisch en trok ogen. ‘Ach, nee toch, hoe kan dat nou gebeuren?’Ik ging zuchtend naast hem zitten:’En hoe...’’Geen touw,’zei hij en legde zijn hoofd in zijn nek,’Superlijm. Echt op mijn vel.’Ja natuurlijk. Geen domme pritt of touwen. Touwen zijn los te krijgen. O, ik had nooit gedacht dat Felicia zoiets zou doen! Ik stond op en liep kordaat terug naar de kamer van Bill en Felicia. Ik trok de deur open en .. Oh neen, ze waren aan het zoenen, jakkes. ‘Eu.. BILL, stop het!’Ze reageerden niet. ‘Wat heeft Will nu weer gedaan?’mompelde Bill grijnzend en zoende verder. Bill, Will en Gill. Ja, onze namen waren verwarrend omdat je je kon vergissen over wie het ging. Daarom zeiden we meestal William ( maar we vergaten het), moesten we Bills achternaam Kaulitz zeggen en ik? Ik bleef Gill heten. Als we dat niet deden, reageerde iedereen. Zoals altijd dus. ‘Hòe kan je Will.. William loskrijgen?’vroeg ik geïrriteerd. Eindelijk, nu merkten ze me op..’O,’zei Bill en zijn grote grijns kwam terug,’Zeg, Blondje? Gebruik je hersentjes eens. Hoe kan een seconde lijm terug loskomen? Héét water.’Felicia begon spontaan terug te lachen. ‘Wat?!’riep ik uit,’Wil je dat ik hem martel?’’Ja,’zei Bill en zijn grote glimlach werd nog groter,’Als je ons excuseert, we gaan ontbijten.’Hij nam Felicia’s hand en trok ze mee naar beneden. Zij keek me aan en wist niet wat ze moest. Meelachen met Bill of ruzie met mij hebben. Ik zuchtte en ging terug naar Will.