Hoofdstuk 22

"Niall? Serieus?"
"Sukkel dit meen je niet."
"Wow, zijn we hiervoor naar LA gekomen."
"Je weet dat we een gast bij ons hebben."
Bij alle opmerkingen knikt Niall, behalve bij de laatste.
Ik kan niet uit zijn gezicht of houding opmaken wat hij ervan denkt, maar er is iets speciaals.
O en als jullie willen weten naar welk geweldig duur en chic restaurant Niall ons heeft gebracht, dames en heren, houdt jullie pin passen maar bij de hand, want we staan face-to-face met de McDonalds.
"Kom op laten we maar naar binnen gaan." Zegt Harry en hij loopt naar binnen.
Ik loop stil achter hem aan.
Ik betrapte me erop dat ik echt vreselijk stil ben vandaag. En ik weet waar het door komt, Niall.

"Vind je het erg als we het over je tweelingzus hebben?" Vraagt Zayn lief als we met ons chique diner aan een tafel plaats nemen.
"Nee hoor, alles beter dan de Niallersexualiteit." Antwoord ik.
"Hey." Roept Louis boos.
"Hey?" Herhaal ik.
"Waarom niet de deursexualiteit?"
"Waarom wel." Antwoord ik.
"Ha!" Bemoeit Harry zich ermee.
"Daar heeft ze je." Plakt hij erachter.
Louis steekt plagerig zijn tong uit, maar Harry negeert hem.
Nu ik erover nadenk, waarom zei ik eigenlijk Niallersexualiteit en niet deursexualiteit. Wowww laat maar, dit gaat dus echt nergens over.
"Waren jullie erg close?" Verandert Zayn het onderwerp.
"Absoluut! Wij deden alles samen en hadden nooit ruzie." Vertel ik enthousiast.
"Zag ze er ook hetzelfde uit?" Vraagt Louis vervolgens.
Dames en heren, once again, Louis het genie.
"Natuurlijk zag ze er hetzelfde uit, sukkel. Tweelingzus, TWEE-LING-ZUS." Zegt Harry.
"Nou eigenlijk..." Begin ik.
"Ha! Daar heeft ze jou Styles. Ze zag er niet hetzelfde uit." Roept Louis meteen door me heen.
Ik zeg niks.
"Anne?"
"Louis?"
"Dat was niet wat je wilde zeggen hè?"
"Nope."
*Stilte*
"Zullen we doen alsof dit nooit gebeurd is?"
"Wat nooit gebeurd is?"
"Dat ik het verk..." "Louis, nu moet je lachen en over iets anders beginnen." Legt Harry uit.
"Maar ik wil haar vertellen dat..."
"LACH EN PRAAT." Beveelt Harry.
"Hihi en hoe gaat het me je."
Louis kijkt twijfelend naar Harry die half goedkeurend knikt.
"Dus Anne..." Begint Liam.
DANK JE LIAM!
"Dus Liam."
"Ik vind het echt knap van je dat je dit heb durven vertellen." Vervolgt hij.
"Dank je... Ik denk dat we best goede vrienden kunnen worden." Antwoord ik.
"Denk?"
"Ja, jullie zijn zo druk. En trouwens jullie moeten aardig doen tegen iedereen van jullie management."
"Ja en wij zijn zo vreselijk braaf en wij luisteren heel goed naar iedereen. Vooral naar ons management." Antwoordt Niall voor Liam.
Ik kan mijn lach niet onderdrukken.
"En wat betekend dat?" Vraag ik aan Niall, maar hij geeft geen antwoord.
Misschien was zijn vorige antwoord wel niet eens grappig bedoeld!
"Dat wij je geweldig vinden." Zegt Liam.
AGH LIAM PAYNE VINDT ME AARDIG.

"Wat zijn de plannen eigenlijk voor morgen?" Vraag ik als we onderweg terug naar het hotel zijn.
We hebben besloten om te lopen, ZONDER beveiliging. We hadden het op een rennen gezet nadat de beveiliging ons volgde en als snel schudde we ze af.
"Moet jij nog naar de studio?" Vraag Zayn, die ondertussen naast me is komen lopen.
"Nee hoor, ik ben al helemaal klaar." Antwoord ik.
"Wij ook." Zegt Harry die zich tussen mij en Zayn propt.
"Cool." Antwoord ik, niet het beste antwoord, maar ergens zit een raar gevoel.
Een gevoel dat ik niet eerder zo sterk voelde. Maar het komt vanuit een richting, het komt van achter me.
Wat is er toch met me?