My Own War {Part 9}

Mijn ogen schieten open,
Happend naar lucht zit ik in mijn bed,
Ik ga met mijn handen over de dekens,
Heb ik geslapen?!
Was het gewoon een droom?!
Ik zucht even waarna ik mijn bed uitstap,
Het was gewoon weer een droom...

Ik stap de badkamer in waarna ik de douche alvast aanzet,
Mijn kleding laat ik op de grond vallen,
De stoom van de warmte vult de kamer,
Mijn voeten stappen langzaam onder de douche,
Ik voel hoe het water als een mantel om mijn lichaam valt,

De gedachten dat het allemaal een droom was...
Dat was het gene wat raar voelde voor mij,
Alles voelde zo echt...
De beklimming van de eerste trap,
De touwbrug over klimmen,
De stenenbrug met vallen over komen,
De bewakers bij de poort,
De bewaker die ons door de menigte hielp,
Het plein met al die vreemde standbeelden,
De koningin met haar eeuwige slaap,
En dan....
Dan de gedaante die een meid blijkt te zijn...
En mij probeerde te vermoorden...

Ik schud mijn hoofd even waarna ik hem onder het water doe,
Ik ga met mijn handen door mijn haar waarna ik even zucht,
Het was allemaal nep...
Dat was het gewoon...
Niet was echt, alleen deze hel van een wereld...
Er is geen andere wereld,
Er is geen wereld waar ik anders kan zijn...

"CORVOOOOOO!"
Mijn naam?!
Waar kwam die vandaan?!
Waar kon mijn naam vandaan komen?!
Niemand kon in dit huis zijn!
Inbrekers?!
Nee... dat kon niet...
Wie was het dan?!

"CORVOOOOOO!"
Ik kijk weer op,
Het was geen stem vanuit een andere kamer...
Het... leek.... meer...
Op een echo...
Ik kijk geschrokken om mij heen,
Wat kon dit betekenen?
Waarom hoor ik hier een echo?!

"CORVO KOM TERUG!"
Terug?!
WAARHEEN?!
Waar moest ik naar terug komen?!
Ik ben nergens heen geweest...
En overal waar ik kom, word ik weggejaagd...
Ik zucht even, ik hallucineer gewoon...

"CORVO KOM TERUG!"
De echo blijft hangen,
Waarom zou het?!
Waarom ben ik zo belangrijk?!
Moet ik werkelijk ergens naar terug gaan?
Het park? Nee dat lijkt mij stug...
School ook niet want daar zoekt niemand mij...

"Corvo... De tijd dringt... Onze wereld heeft je nodig... Jouw wereld heeft je nodig..."
Mijn wereld?
Welke tijd dringt dan?
Ik zucht even en zet de douche uit,
Ik moet stoppen met dit gehallucineer,
Op deze manier kan ik eens dezer dagen het gesticht in...

Ik pak een handdoek waarna ik mijzelf afdroog,
De spiegel veeg ik schoon met mijn hand waarna ik er even in kijk,
Ik schrik van een weerspiegeling,
De vrouw die in de toren lag!
De vrouw die de koningin bleek te zijn!
Wat is dit voor een onzin?!
Is het toch allemaal werkelijkheid?!

Mijn hoofd begint te bonzen,
Mijn handen beginnen te zweten,
Ik gooi de handdoek van mij af waarna ik wat kleren aandoe,
Wat was er met mij aan de hand!!
Ik merk hoe de grond dichterbij komt,
En voor ik het wist, raakte ik hem met mijn hoofd...