• 024 Maxine Grace Scott

De dag met Alexander vloog om. We waren wat gaan 'hangen' in de stad en hadden vooral veel bijgepraat. Het was altijd een heel gedoe eer Alexander en ik iets konden gaan doen samen. Als we iets hadden afgesproken kwam er altijd wel iets tussen. En we werkten ook niet op dezelfde uren, dus het was echt altijd heel moeilijk. Maar nu lukte het, eindelijk. "Kom je nog even nar m'n thuis? Dan kijken we een film" Stelde Alexander voor. Ik knikte "Op één voorwaarde" Hij keek me bedenkelijk aan maar haalde zijn schouders op "Oké"-"IK mag de film kiezen?" Hij knikte "Jaja! Alles voor jou hé!" Ik voelde m'n wangen warm worden. Nee niet rood worden niet rood worden Maxine. Ik keek naar de grond in de hoop dat hij het niet zag maar het was te laat. "Oh Maxine, je bent nog schattiger als je bloost" Ik gaf Alex een duw tegen zijn schouder "Stop!" lachte ik. Alexander keek me lachend aan. "Oh shit!" Riep hij opeens en hij stond stil. "Ik zeg wel dat we een film gaan kijken, maar mijn stick ligt nog in het hotel" Zei hij en hij vloekte wat binnensmonds. "Dan gaan we die toch gewoon halen hé kalf" lachte ik. Ik nam z'n hand vast en trok hem vooruit.
"Wacht hier maar even!" riep Alexander en hij liep naar zijn kluisje. Ik zette me in een van de zetels in de lobby. Het duurde eigenlijk best lang voor een stomme stick te gaan halen. Ongeduldig zocht ik als ik Alexander nergens zag.
"Maxine?! Ik dacht dat je niet moest werken?" hoorde ik ineens achter me. Ik keek naar achter en daar stond Niall - met Liam denk ik. "Ik moet ook niet werken, maar ik wacht even op een vriend" zei ik en ging bij hun staan. De andere jongen stak zijn hand uit. "Ik ben Liam, we hebben elkaar al eens gezien maar toch" zei hij met een lachende toon. Ik schudde hem de hand "Ik ben dus Maxine"
"Het meisje waar Niall zo over vertelt" Zei Liam. Maar het leverde hem meteen een slag van Niall op. Een lach verliet mijn mond. Nu was ik toch wel nieuwsgierig wat Niall over me zei. Ik bleef nog even met Liam en Niall praten. "Seg, waar blijft die vriend?" vroeg Niall ongeduldig. Ik haalde mijn schouders op. "Hij moest een USB-stick halen" zei ik. "Hoe is het nu eig-" Niall kon zijn zin niet afmaken.
"Darling!!! Hier ben ik" Alexander kwam huppelend naar ons toe. Hij legde zijn arm over m'n schouder en liet zijn stick blij zien. "Alexander dit zijn Niall en Liam" Hij lachte vriendelijk naar Niall en Liam. "En Niall en Liam dit is Alexander" Ook Liam en Niall lachte naar Alexander.
"Gaan we nu?" Vroeg Alexander ongeduldig, hij nam mijn hand vast en trok me al mee. "Niall ik stuur je nog wel, daaaag!" Alexander trok me het hotel uit en hij begon luid te lachen. "Serieus dat die gastjes van die boysband u vrienden zijn?" Ik knikte en Alex begon steeds luider te lachen.