My Own War {Part 3}

De gedaante bleef lopen,
De zwarte heide dat onder ons voorbij ging veranderde langzaam,
Van regen, ging het naar zonneschijn,
De gedaante stopt waarna het zich omdraait,
Een groene weide onthult zich van achter de gedaante,
Wat was dit voor een plek?
De gedaante knikt alleen waarna het verdwijnt in een stofwolk,
Was dit werkelijkheid?!

Ik stap naar voren, naar de plek waar de gedaante stond,
Het enige wat overgebleven was,
Was een hoopje as,
Wat was dit?!
Waar was de gedaante heen?!
Ik kijk om mij heen,
Ik stond in een kloof,
Ik moest mijn gedachtes tot rust brengen...
Ik moest bedenken hoe ik hier uit kon komen,
Terug naar mijn vaste plek op de bank...

De grond onder mij begint te trillen,
Ik kijk geschrokken op vanuit mijn gedachtes,
Hoe kon de grond zo erg schudden?!
Ik zie een stuk rots waar ik makkelijk op kon klimmen,
Het was een veilige plek,
Hoewel ik nog niet wist voor wat,
Ik spring omhoog waarna ik mijzelf omhoog trek,
Op de rots had ik net genoeg ruimte om te kunnen zitten,
Als ik merk dat het getril dichterbij komt kijk ik op,

Het was een kudde paarden,
Maar hoe kon een kudde paarden hier terecht komen?
Het was een kloof,
Het was alleen maar toegangbaar via de duisternis,
Via het duistere gat waar ik uit begeleid werd door die gedaante,

Ik zucht even en spring naar beneden,
Voor ik het wist raakte ik de grond en werd het zwart voor mijn ogen,
Ik schud mijn hoofd even waarna ik mijn ogen open,
Ik kijk geschrokken om mij heen,
Ik lag in de woonkamer van mijn appartement!
Hoe kwam ik hier terecht?!
Als ik merk dat ik in een plas water lig zucht ik even,
Blijkbaar was ik gewoon uitgegleden en was ik even knock out gegaan...

Ik help mijzelf omhoog via de bank waarna ik mijzelf neer plof in de stoel,
Ik zet de TV aan waarna ik even zucht,
Het was nog steeds de zelfde dag,
Het zelfde kut leven,
En het zelfde lichaam....

De wereld waar ik net in was...
Dat was een plek waar ik wilde zijn...
Maar het was waarschijnlijk maar fantasie...
Ik was knock out gegaan en mijn hoofd deed zijn spel...
Ik zucht even waarna ik naar het nieuws zap,
Ik schrik even als ik de datum zie,
Heb ik serieus 1,5 dag daar gelegen?!
Ik ga met mijn hand door mijn haren waarna ik even slik,
1,5 dag ben ik bewusteloos geweest...

Ik schud het van mij af waarna ik weer zucht,
Wat had het eigenlijk uitgemaakt,
De groep in het park had zijn zin,
De mensen op school mistte mij toch niet,
Zelfs de docenten zullen waarschijnlijk blij zijn dat ik er niet ben...
Hier in het appartement woon ik in mijn eentje dus niemand die mij hier mist,
Misschien had het weinig uitgemaakt dat ik bewusteloos was gegaan...

Ik zucht even en sluit mijn ogen,
Met twee vingers wrijf ik even in mijn ogen waarna ik ze snel open doe,
Ik zag de gedaante weer!
Wat had dit te betekenen?!
Die wereld bestaat niet!!!