Teen 14

'Oh Laura dit meen je niet! Ik vermoedde al iets met al die camera's maar toch...' Ik zuchtte zachtjes en richtte mijn blik op de grond. 'Weet je, het is jouw leven en ik ga me er niet mee bemoeien. Ik kwam alleen voor mijn kleindochter.' Zei ze en ze liep terug naar de keuken, ik volgde haar en zag dat Charlotte al flink aan het eten was. 'En ontbijt voor My Ladie.' Zei Louis toen ik zag dat hij voor mij ook een eitje had gebakken. Ik maakte een dankbare buiging en ging zitten. 'Moet jij niks eten?' Vroeg ik aan Louis. 'Nee, ik ga straks ontbijten met de jongens.' Antwoordde hij. 'Lou weg gaan?' Vroeg Charlotte teleurgesteld. 'Ja Lotte, maar ik kwam zo snel mogelijk terug.' Zei hij en hij ging naast haar zitten.
Na het ontbijt ging Louis zich klaarmaken om te vertrekken, terwijl ging Charlotte tv kijken en ik en Mam deden de afwas. 'Die Louis zorgt wel goed voor Charlotte he?' Begon Mam opeens. 'Ja, ze doet hem aan zijn zus denken.' Antwoordde ik glimlachend. 'Dat is goed,' Begon ze. 'Het is goed dat je er niet meer alleen voor staat.' Ik glimlachte en ging verder met afdrogen. 'Laura, ik moet vertrekken. Zal ik vanavond terugkomen?' Vroeg Louis die de keuken inkwam. 'Ik denk wel dat Charlotte dat leuk zou vinden maar en de jongen-' 'Oke dat is dan afgesproken!' Hij drukte nog een kus op mijn wang en vertrok. 'Oke dan.' Grinnikte ik en ik ging naar Charlotte.
'Mama kijk Lou is op tv!' Zei Charlotte en ze wees naar de tv. 'Oh dat wil ik wel zien!' Lachte mam en kwam er ook bij zitten. Het was een interview. Ze praten over de tour die net was afgelopen. 'Wie zijn die andere jongens mama?' Vroeg Charlotte. 'Dat zijn Louis' vrienden, ze zitten samen in een band.' Legde ik uit. Haar ogen werden groot en een glimlach trok over haar gezicht. 'Kijk ze gaan zingen.' Zei ik en ik wees naar de tv. Ze zongen What Makes You Beautiful.
Charlotte sprong uit de zetel en begon in het rond te dansen, ze nam mijn arm zodat ik met haar mee moest dansen. Toen het liedje afgelopen was tilde ik haar op en draaide ene rondje. Lachend gingen we op de grond liggen.
'Allebei even gek.' Grinnikte Mam die nog op de bank zat. 'Zeg meis, ga je mee naar de winkel?' Vroeg ik. Ze knikte en stond op. 'Ga ja jas maar halen.' Zei ik. 'Moet jij iets hebben?' Vroeg ik aan Mam terwijl ik mijn jas aantrok. Ze schudde haar hoofd en trok zelf ook haar jas aan. 'Ik moet maar weer es gaan.' Zei ze. 'Charlotte, oma gaat vertrekken' Riep ze. Charlotte kwam met haar jas de woonkamer ingelopen. 'Dag oma.' Zei ze en ze drukte op een kus op mijn moeders wang. 'Hou je goed meis.' Glimlachte ze. We liepen samen de deur uit maar liepen elk een andere kant op.

We liepen hand in hand door de winkel en af en toe als we iets lekker zagen namen we het mee. 'Lou vanavond toch terugkomen he?' Vroeg Charlotte terwijl we aan de kassa stonden. 'Waarschijnlijk wel liefje,' Antwoordde ik. 'Je vind Louis echt tof he?' Vroeg ik. Ze knikte en hielp met het uitladen van de kar. Ik begreep haar wel. Ze heeft nog nooit een vader figuur gehad. Het is ook best wel schattig. Zolang ze hem maar nooit als haar vader gaat zien...
We kwamen terug thuis aan. Het ondertussen al lunch tijd. Ik zette snel de boodschappen weg en begon aan het eten.
Charlotte was net begonnen met eten toen de deurbel ging. Ik liep naar de deur en zag Louis en Liam staan. 'Haj jongens,' Zei ik en ik liet ze binnen. 'Liam heeft me een lift gegeven.' Zei Louis die zijn jas uittrok. 'Ik heb wel sinds gisteren bezoek van men nichtje.' Zei ik terwijl we naar de keuken liepen. Louis en ik schonken elkaar een hoopvolle blik. Als Charlotte me zo meteen mama noemt is alles verpest. 'Lou!' Riep Charlotte vrolijk en ze vloog Louis om de hals. 'Kent Louis haar al?' Vroeg Liam. 'Uh ja, hij heeft me gisteren een lift gegeven en toen was ze hier al.' Antwoordde ik.
Nu maar hopen dat dit niet verkeerd afloopt...