My Own War {Part 2}

Het water van de douche valt rustig op de grond,
Het stoom van de warmte vult de badkamer,
Mijn kleding laat zichzelf op de grond vallen,
Mijn voeten lopen langzaam de douche onder,
Het water valt langzaam over mijn lichaam heen,
Alsof een mantel van water over mijn lichaam heen loopt,
Ik houd mijn ogen dicht terwijl mijn gedachtes het overnemen,

De wereld die ik zelf bedacht had,
Daar wilde ik het liefst nu naar toe,
Te verdwijnen in de duisternis van mijn wereld...
Net voordat ik mijn ogen open zie ik een gedaante op mijn aflopen,
Het leek net echt, alsof mijn gedachtes iets zagen,
Was het nog een idee voor mijn wereld?
Ik houd mijn ogen nog even dicht,
De gedaante droeg een masker,
Een katana zat op de gedaante zijn rug,
En een kleine dagger zat om de gedaante zijn middel,
Ik open mijn ogen waarna ik mijzelf even bedenk,
Waarom zou ik een personage in mijn wereld schrijven die op een vechter lijkt?

De wereld die ik bedacht had was vredelievend,
De wereld die ik bedacht had, had helemaal geen oorlog,
Het was een wereld waar iedereen met elkaar overweg kon,
Ondanks het geslacht, afkomst en seksualiteit,
Dit was geen personage om in mijn wereld te plaatsen,
Het was een personage die uit was op bloed,
Niet om te leven in een vredelievende wereld!

Ik zet de douche uit waarna ik mijzelf afdroog,
De kleding gooi ik in de wasmand waarna ik naar mijn kamer loop,
Ik woonde alleen, mijn ouders had ik nooit gekend,
Ik trek mijn kledingkast open waarna ik weer nieuwe kleding eruit pak,
Ik trek de kleding aan en loop rustig naar de woonkamer,
Langzaam word ik met elke stap duizeliger,
Elke keer dat ik een stap zet, zie ik de zelfde gedaante,
De gedaante die ik zag onder de douche,
Ik stop met lopen wanneer ik te duizelig ben,
Voor ik het wist val ik richting de grond,

Ik open mijn ogen als ik regendruppels op mijn gezicht voel,
Als ik om mij heen kijk merk ik dat ik in een regenbui zit,
Ik help mijzelf omhoog waarna ik om mij heen kijk,
Het enige wat ik kon zien was een gedaante dat op mij af liep,
Ik slik even waarna ik de gedaante herken,
De persoon was de gene die ik zag onder de douche,
Die ik zag voordat ik naar de grond viel,
Maar hoe kan ik die persoon nu zien,
In levende lijven!
Ik kijk geschrokken om mij heen terwijl ik probeer uit te zoeken waar ik ben,
Ben ik beland in een droom van mij?

Als de gedaante voor mij stopt slik ik even een brok weg,
De gedaante wenkt mij alleen,
Waarschijnlijk moet ik de persoon volgen.
De gedaante draait zich om waarna het weer de regen in loopt,
Ik twijfel even waarna ik mij bedenk en de gedaante maar volg,
Als dit een droom was, dan maakte het toch niets uit.
Als dit een droom was, dan was ik de gene die alles onder controle had!