Hoofdstuk 1
Mackenzie
Mijn wekker ging veel te vroeg af. Het was al erg genoeg dat ik mijn wekker überhaupt in de vakantie moest zetten, maar het feit dat hij eerder afging dan op een normale schooldag zorgde er voor dat mijn humeur niet te harden was. Ik sloeg mijn wekker uit en draaide me gewoon om in bed.
‘Mackenzie!’ met moeite opende ik mijn ogen en tot mijn grote ergernis had mijn moeder mijn gordijnen open geschoven waardoor heel mijn kamer baadde in het zonlicht. ‘Kom NU je bed uit, dadelijk mis je je trein.’
‘Vind ik niet erg,’ mompelde ik terwijl ik mijn gezicht onder mijn dekens probeerde te verstoppen.
‘Mackenzie kom nu je bed uit voor ik je zusje hier heen stuur met een glas water,’ dreigde ze chagrijnig. Mijn zusje kennende had ze dit gehoord en was ze nu een glas water aan het vullen. Zuchtend stapte ik mijn bed uit en liep naar de badkamer, waar ik mijn zusje vond die teleurgesteld haar glas water leeg dronk.
Mijn moeder had me betrapt toen ik mijn laptop in mijn koffer wilde stoppen en ik had daarna de kans niet meer gezien om hem stiekem mee te nemen, wat waarschijnlijk betekende dat ik de hele zomervakantie zonder internet of computer zou zitten. Chagrijnig sms’te ik Marlieke, mijn beste vriendin.
Nog geen half 8 en ik moet al bijna vertrekken.
Veel plezier bij je Pa! X_X antwoordde ze. Ik zuchtte, plezier zou ik waarschijnlijk niet beleven bij mijn vader. Ik had die man in geen 2 jaar niet gezien. Skylar was vorige zomer nog wel een weekje naar hem toe gegaan, maar ik was thuis gebleven en was iedere middag naar het winkelcentrum of Marlieke gevlucht om mijn Moeder en haar nieuw vriend, Gerard, te ontwijken.
Misschien ontmoet je wel een knappe Fransoos! Marlieke veranderde ook nooit.
Dan hoop ik dat het geen prater is, want mijn Frans is super slecht weet je nog?
Wel als je een knappe zwijgzame jongen tegenkomt geef me dan een gil!
Dan kom je zeker uit Thailand over vliegen?
Precies!
Arme Jesse, de vakantie is amper begonnen of zijn vriendin gaat er al met een ander vandoor.
Al goed, al goed. Ik koppel hem wel aan jou.Ik grinnikte en legde mijn telefoon weg.
‘Mackenzie kom naar beneden. Over 5 minuten breng ik jullie naar het treinstation!’ Ik zuchtte, daar ging mijn goede humeur.
Reageer (3)
Haha en die stille jongen gaat ze ontmoeten ook
1 decennium geledenHAHAHAHAHA Oké mijn aanstekelijke lach kwam ter plaatsen, ik schaam me diep voor mezelf.
1 decennium geledensnel verder
1 decennium geleden